Huismoeder zijn, dat zit in u of net niet. In mij lijkt het niet te zitten, als ik mijn moeder moet geloven. Al te vaak zegt zij: “Zo heb ik jullie (ik en mijn zus) niet opgevoed!” Want mijn mamaatje was dan wel geen huismoeder, ze runde het huishouden wel als een ware queen. Spijtig genoeg heb ik haar huishoudelijke skills niet echt geërfd. Lees verder
Monthly Archives
september 2017
Voor u verder leest, vertel ik jullie al even dat dit geen klaagpost wordt. Deze zomer had ik er af en toe last van, de onweerstaanbare drang om te zagen. Dat het geen makkelijke maanden waren en ik serieus overwoog te stoppen met alles, zal allicht de verklaring zijn. Maar sinds de dag dag ik besliste verder te doen met dit alles, besliste ik ook om me te focussen op al het goeie in mijn leven. Haters gonna hate. Zo is dat dan maar. Dat hier nooit meer een pittig stukje tekst zal komen te staan, dat zal ik niet beloven. Integendeel. Maar wakker liggen van wat de hele sociale-media-en-bloggers-wereld doet, nope, dat doe ik al even niet meer. Lees verder
Misschien weet je het nog, van die keer dat ik blogde over de Feliz voor Axelle. Misschien ook niet. Maar toen al lag er een versie klaar voor de kleinste telg hier in huis. Met enige vertraging werd die uiteindelijk dan toch genaaid. Net op tijd, want ik knipte een 3 maanden en het kind groeit nu éénmaal als kool. Als ik moet wachten tot ik twinning foto’s kan maken, ziet u deze schattige mini-versie waarschijnlijk nooit passeren op de blog. Want ja, zoals dat gaat met baby’s zal ook dit kledingstuk niet al te lang meegaan. (Mag mijn hart daar een beetje van breken?) U moet het dus doen met alleen haar schattigheid. Maar ik vermoed dat u daar geen probleem van maakt? Ik paste de blouse een mini-beetje aan: enkel een sluiting in het bovenste deel van het achterpand, met slechts één sluiting. Meer woorden zijn niet nodig, dus ik ga er verder geen meer aan vuil maken! Maar check vooral de foto’s!
Lieve Baptiste,
Twee jaar geleden kwam je in alle snelheid ter wereld. Onmiddellijk veroverde je onze harten. En dat is nooit meer gestopt. Eén blik en mijn hart smelt, elke dag opnieuw. Ondertussen ben je niet meer dat kleine baby’tje maar weel een stoere peuter. Al zou je liever al in de categorie kleuter vallen want alles wat je zus doet, dat wil jij ook. Lees verder
Eind augustus gingen wij op familietrip richting Parijs. Dat we een stad als vakantieplek uitkiezen, dat deden we hier al vaker. Zowel met als zonder de kindjes. We zijn nu éénmaal stadsmensen, al genieten we ook heel erg van de natuur. Maar ons een week in Parijs steken, daar straf je ons echt niet mee, ook niet nu er kinderen zijn. Ondertussen lijkt onze vakantie alweer eeuwen geleden. Maar, zoals ik toen beloofde, blog ik onze Parijse hoogtepunten. Want van velen kregen we de vraag of Parijs wel haalbaar is met kinderen. Vandaag alvast deel één! Lees verder
