No images found!
Try some other hashtag or username

Subscribe to our Mailing List

Get the news right in your inbox!

Maand: februari 2018

Search by Topic

Search by Date

– Hi daar! –

– Hi daar! –

Not all who wander are lost! En al zeker niet als je dit met je gezin doet. Op Liesellove neem ik je mee in de zotte, soms grappige, maar vooral echte verhalen van een moeder van vier. Een moeder met duizend en één interesses maar vooral eentje die de wereld wil verkennen. Welkom op mijn wonder(lust)plekje! Lees meer

– Mijn boek –

Ik ga op reis en ik neem mee... de kinderen!

– Subscribe & Follow –

– Achter de schermen –

  • Vorige week konden Axelle en ik eventjes ontsnappen aan de realiteit en gingen we iets leuks en leerrijk doen. Samen trokken we naar de Babybel Slow School. Axelle leerde er hoe de kaasjes gemaakt worden en kon zich erna helemaal uitleven in de zoektocht die de Babybel had georganiseerd. Ik leerde dan weer dat de kaasjes uit 98% melk bestaan en ze 8 uur lang buiten de koelkast bewaard kunnen worden. Maar het fijnste moment voor mij was toch de tijd de we kregen om een sessie yoga te volgen. De fysieke spanning van de afgelopen week gleed letterlijk van mij af. En erna stond een stralend meisje klaar met haar knapzak. De inhoud van de knapzak was 's morgens geheel toevallig uit onze koelkast verdwenen en we kregen de boodschap van Axelle dat ontbijten niet nodig was. Bedankt @babybel_be voor de fijne middag! #mybabybeladventure #prpl
  • Lief, klein Estelle’tje. Een kind dat bijna altijd lacht en enthousiast is en een glimlach op mijn gezicht tovert, zo vaak. Enkel eten was vaak een hele uitdaging bij dit pittige dametje. Het duurde lang voor ze vlotjes melk dronk (na haar opname) en vaste voeding was de hel. Ondertussen loopt het eindelijk vlot en moeten we ons daar geen zorgen meer over maken. Net zoals bij Céleste kies ik vaak (bijna altijd 😉) voor de potjesvoeding van @olvarit.be met dat verschil dat er ondertussen een biologische variant op de markt is. Pure en biologische ingrediënten daar zeg ik, en Estelle duidelijk ook niet, geen neen tegen. Als ik me ooit al schuldig zou gevoeld hebben over die potjesvoeding (als!) dan heb ik nu helemaal geen reden meer. En hupsa nu aftellen tot ik eindelijk terug zelf mijn klein baby’tje eten mag geven. 😍 #OlvaritBio #Olvarit #goedetenmaaktgroot #hapsgewijs #purepot
  • Chronische leukemie hebben, dat is terecht komen op een zotte rollercoaster met de ene moment veel moed en de andere moment vooral veel tranen. Gisteren werd ik serieus op de proef gesteld want ik kreeg koorts en voelde me in jaren zo ziek niet. Opgenomen worden in een mini ziekenhuiskamertje deed mijn gemoed niet veel goeds. Tranen met tuiten heb ik gehuild, doemscenario’s zag ik voorbij komen, hoop verloor ik... Maar net wanneer je denkt dat alles zinloos is, is er toch weer een lichtpuntje. Het nieuws dat de onderzoeken hebben uitgewezen dat het effectief om chronische myeloïde leukemie in fase 1 gaat, haalden een last van mijn schouders. Het blijft een harde noot om kraken maar je geest past zich uiteindelijk snel aan. Drie weken geleden had ik nooit gezegd dat ik zo een nieuws goed zou vinden. Vandaag ben ik opgelucht dat we er vroeg bij zijn en het goed behandelbaar is. Ik blijf natuurlijk met veel vragen zitten en ik besef ook dat dit niet mijn laatste tranen zullen geweest zijn. Maar toch ben ik opgelucht en voel ik hoe ik snel terug op de rollercoaster van moed en hoop zit. 💪🤞❤️ En wederom dank voor zoveel steun. Ondertussen ben ik fysiek beter. Nog slapjes maar aan de beterhand. ❤️
  • Mijn kleine meid is al lang zo klein niet meer. Ze droomt ervan om eindelijk te kunnen lezen in de vele boeken die hier staan. Moest ze kunnen dan zat ze allicht altijd met haar neus in de boeken, net zoals Belle van de @disneybe film Belle en het beest. Een klassieker die al meegaat van in mijn tijd. Eindelijk is het dus tijd voor haar om te leren lezen. Super spannend is dat. ❤️ . #durftedromen #dreambigprincess #disneybe #ad
  • De normaliteit des levens. Meer moet dat eigenlijk niet zijn. 😍
  • Elke dag probeer ik de ziekte zoveel mogelijk te negeren. Ik probeer andere dingen te doen en ook hier te doen alsof het geen deel van mij is. Maar hoe meer ik ontken, hoe meer tranen er rollen. De afgelopen dagen waren zwaar en dan van het soort waarbij dagen eigenlijk enkel gevuld kunnen worden met tranen. Erg aangenaam gezelschap was ik vaak niet. Tranen vanbinnen uiten zich in boos zijn om de belachelijkste dingen eerst. Ik word echt bijna gek van het wachten. Elke dag meer onrust, meer vragen en meer confrontatie met dat ziek zijn. Ik die niet ziek wil zijn maar stilaan besef dat er geen andere weg is. Ik die gewoon ik wil zijn. En hoe hard ik ook probeer, het is gewoon niet meer hetzelfde. Maar wanneer ik mijn ogen sluit, voel ik de zon prikken op mijn gezicht en weet ik dat dit niet voor altijd is. Morgen is er zon, al is het maar een beetje, maar morgen is er zon. ☀️

Follow @liesellove.be

– Reisnieuws –

– Het archief –

×