19 september kwam en ging voorbij.
Hij kwam zoals elke andere dag, ging voorbij zoals elke andere dag.
Pakjes werden naar de post gebracht, voor Axelle werd gezorgd.

De omgeving gaf mij ongevraagd raad: “Bewegen moet je doen. Op kasseien rijden. Ramen poetsen. Dweilen. Ga wandelen.” Ik kon alleen maar denken: “Mannekes, denken jullie nu echt dat ik daar nog goesting in heb?” 
Anderen gaven me dan weer hoop met de heerlijke woorden: “Maar allé, u buik is nog niks gezakt” of “Meisjes komen snel, jongens, die gaan twee weken overtijd.” 
En mijn vader zijn opmerking deed het hem helemaal: ” ‘t Wordt een ezelsdracht zeker?”
Wel, ja papa, het is een ezelsdracht geworden, al hoop ik op een korte… 
Er is definitief geen plaats meer in het lijf: elke hap voedsel verandert prompt in maagzuur, elke kleine inspanning zorgt voor ademnood, elke druppel water moet er onmiddellijk terug uit en mijn ribben zijn definitief de verwoesting in gestampt! 
Wat nog erger is? 
Ik ben getransformeerd in een klagerige, hysterische, zwangere vrouw… 
Alsof een hysterische vrouw nog niet erg genoeg was… *schaterlach*
U bent natuurlijk niet verplicht, gelukkig maar, om deze kul te lezen!
Dus als u dit nu leest: het is uw eigen schuld dat ik u belast met mijn zwanger gezaag. 
Maar ik moet het schrijven om me later te kunnen herinneren hoe dat aftellen ook alweer voelde. En om meneertje erop te wijzen dat hij al van in de buik veel geduld vroeg. Je weet nooit dat die bewijzen mij nog van pas komen… ;-) 
Alvast, om positief te eindigen *ahum* … het duurt niet lang meer, maximum een dag of 8! 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

17 reacties

  1. Geduld, nog even geduld … de natuur zal z'n gang wel gaan.
    Hier was de oudste 11 dagen over tijd, de jongste 12 dagen overtijd en de middelste 3 dagen voor de datum, en dat is allemaal oke, alleen dat wachten duurt zo lang hé !
    Succes !

  2. Wie weet lig je op dit moment in het ziekenhuis, te huffen en te puffen, terwijl wij je nog even succes wensen :)
    We duimen voor je, dat het niet meer te lang zal duren,
    zodat je dat mooie wolkje in je armen kan houden!
    Grtjs

  3. O wat duurt wachten lang…helemaal als het op een gegeven moment toch echt wel genoeg is geweest, aldus de mama…Maar helaas, we hebben er weinig op te zeggen wanneer t verse kroost zich aandient :) Positieve gedachte; hij heeft het zoooo goed bij je binnen, daar wil hij zo lang mogelijk van genieten! Hem misschien lief toespreken dat hierbuiten nog veel meer liefde te halen valt en dan krijgt hij er ook nog eens knuffels en kusjes bij :)
    Sterkte nog ff, succes als hij gehoor geeft aan je beloftes en geniet tussen het geklaag door ;)

  4. och van die goedbedoelde adviezen… Moordlustig werd ik daar van! :D En ge hebt recht van klagen, gij zijt het tenslotte die het al 40 weken aan het uithouden bent zo in zwangere toestand!
    Ik wens je een spoedige en vlotte bevalling meisje :)

  5. exact 9 weken voelde ik me net hetzelfde, maar het kan nu echt niet meer lang duren (ja ja ja, dat zeggen ze al zooo lang :-) vreselijk is het zo lang moeten wachten, en dan nu nog voorbij 'de' datum … maar je cutie is gewoon super graag in jouw buik.Succes trouwens met zoiets dat bevalling heet

  6. Zo kwam er bij mij een vriendin op kraambezoek die eigenlijk vóór mij uitgerekend was: "OK die van mij wil er niet uit. Wat heb je gegeten en wat heb je gedaan?"
    Ik deed gewoon normaal en denk dat dat het beste is.
    Uiteindelijk is ze meer dan een week na mij bevallen. Zou ze echt elke dag naar de Colruyt gegaan zijn ?

  7. Sterkte!!! Onze kleine meid is vorige week gekomen na bijna 41 weken terwijl de verloskundige dacht dat het nog wel een week ging duren. Ik wens jou net zo'n "verrassing" toe!
    En voor nu, heel veel geduld en hopelijk wat minder lichamelijke last.

  8. Mja overtijd gaan is inderdaad niet leuk… Maar probeer te profiteren van de laatste rustige uurtjes :). en na de bevalling ben je dat sowieso snel vergeten, ik spreek uit ervaring (mijn eerste was ook 8 dagen 'te laat'). Alvast een vlotte bevalling!

  9. Ha, dat klinkt bekend! En ik zal je vertellen: al die goede raad helpt geen steek. Ik heb ze ook allemaal ooit geprobeerd. Wat wel hielp, was het strippen door de verloskundige, dat deed ze na 7 dagen over tijd.

  10. Ik lees je berichtje terwijl ik weet dat je prachtig zoontje geboren is. Het genieten is begonnen. Dit blogbericht is voor mij wel heel herkenbaar! De 19e was ook mijn datum, maar ondertussen wacht ik nog, bezig aan mijn ezeldracht (zo noemt mijn schoonvader het ook, irritant!)
    Geniet enorm van je zoontje!