7 maanden Céleste, dat begint al te tellen. Nog net te vroeg om na te denken over haar eerste verjaardag, maar toch. De eerste helft van haar eerste levensjaar is al ruim voorbij. Ik moet slikken als ik daaraan denk. Wat gaat de tijd snel. Soms te snel. Maar het is blijkbaar een fenomeen waar we allemaal last van hebben. Kinderen lijken de jaren trouwens nog sneller te laten gaan.
7 maanden Céleste dat is ook 7 maanden van opnieuw een wezentje ontdekken. Haar leren kennen en omgekeerd, zij ons. Ze blijft een klein huilebakje maar het gaat elke dag beter. Bijgevolg kijk ik uit naar het moment dat ze kan stappen en de wereld echt kan gaan ontdekken. Ik weet, dat is erg dubbel, want tegelijkertijd vind ik dat het soms te snel gaat. Maar ik wil vooral dat zij gelukkig is. En ze is nu éénmaal niet graag baby.
7 maanden Céleste, dat is ook nadenken over wat ze al dan niet zou moeten kunnen. Bij kind één volg je nog nauwgezet op wat boeken zoals ‘Oei, ik groei’ en dergelijke voorschrijven. Bij kind nummer drie ben je die al lang vergeten. Daarom ging ik even checken op de website van Kind & Gezin. Tussen 6 en 11 maanden moeten ze precies héél veel leren. Waaronder zitten.
Met draaien was ze dan wel mega snel, net zoals met haar eerste tandjes, zitten, daar heeft ze geen zin in. Ze moet ook brabbelen. Dat is dan weer geen probleem. Als ze zo doorgaat wordt ze mijn luidruchtigste kind. Dat gaat dus nog wat geven, hehe. Ook dat zelf in slaap vallen is hier geen probleem. Dus oef, ik zit min of meer op schema.
Niet dat een kind in een schema te gieten valt. Dat weet ik ook wel, zeker na drie kinderen. Maar toch is het altijd interessant om te weten wat ze zouden moeten kunnen en wat ze dan effectief kunnen. Wat er niet in dat lijstje staat is wanneer ze starten met kruipen. Dus komaan baby Céleste, laat je gaan want moeder wil dat je gelukkig wordt!
Lijstjes gaven mij vooral een leidraad: wat moeten we misschien wat meer oefenen?! Veel plezier nog samen!