• Van die weekends met een gouden randje waardoor het steekt
  • Estelle nummertje vier altijd goedlachs behalve wanneer ze haar zin
  • Hier is hij dan toch een deeltje van mijn Sirocco
  • Heel soms zijn deze twee zo moe dat ze en
  • Ik werkte jarenlang als creatief beeldend therapeut in een psychiatrisch
  • De belichting zit niet helemaal goed maar ik moest snel
  • Dit kleine meisje ging vandaag wennen op school Bijna is
  • Hematologisch ben ik in remissie Na twee maanden behandeling!!!! De

Subscribe to our Mailing List

Get the news right in your inbox!

Categorie: Let’s go

Search by Topic

Search by Date

– Hi daar! –

– Hi daar! –

Not all who wander are lost! En al zeker niet als je dit met je gezin doet. Op Liesellove neem ik je mee in de zotte, soms grappige, maar vooral echte verhalen van een moeder van vier. Een moeder met duizend en één interesses maar vooral eentje die de wereld wil verkennen. Welkom op mijn wonder(lust)plekje! Lees meer

– Mijn boek –

Ik ga op reis en ik neem mee... de kinderen!

– Subscribe & Follow –

– Achter de schermen –

  • De belichting zit niet helemaal goed maar ik moest snel zijn om dit tafereel te vereeuwigen en de kleine klimmer in veiligheid te stellen. Maar wat een beelden. Ik smelt x 1000 en ik begrijp dat jij je hart vasthoudt bij foto drie maar dat is hier al een maand of twee dagelijkse kost. 🙊😂😱❤️
  • Estelle, nummertje vier, altijd goedlachs behalve wanneer ze haar zin niet krijgt. Plakkindje ten top en daar geniet ik stiekem heel erg van. Want tijdens haar eerste levensjaar werd ik ziek en schoot ik tekort. Wat iedereen ook moge zeggen, ik was door de ziekte een andere moeder en daar heb ik de afgelopen weken over getreurd. Ook al zal zij zich daar niks van herinneren, voor mij was dit misschien wel het zwaarste aspect van heel dat leukemie-gedoe. Ik ben er trouwens nog niet maar het geloof dat ik binnen dit alles mijn draai zal vinden, groeit. Geloof dat ik terug de moeder zal kunnen zijn die ik wil zijn. Een betere en gelukkigere versie dan deze van de afgelopen maanden. Ik zat diep, heel diep. Maar er is licht, dat zie ik steeds vaker. En wanneer het me toch niet goed lukt, leg ik het uit aan hen. Dat het soms niet gaat en het niet hun schuld is. En Estelle, die te klein is om überhaupt iets hiervan te snappen, die laat ik extra aan mij plakken. Komt goed uit dat ze mijn laatste baby is... ❤️❤️❤️
  • Hematologisch ben ik in remissie. Na twee maanden behandeling!!!! De norm is drie dus stiekem maak ik een dansje. Hopen dat dit een voorbode is van genezing durf ik niet. Maar ik vecht, en hoe?!? En hoewel ik vandaag extreem emotioneel was, een beetje freak op de genetische analyses en beenmergpuncties die binnenkort op mijn pad komen, sluit ik deze dag positief af. (En dat gevoel keerde nog maar net want ik postte eigenlijk eerst iets met een donker gemoed.) Afsluiten doe ik trouwens alleen in bed want vanavond verblijf ik bij @bbhotelbrussels en heb ik het bed voor mij alleen. Dus santé, op mijn gezond, op @komoptegenkanker die zich vandaag terug zo hard heeft ingezet (en waarvoor ik een traantje liet) en op slapen in een hotel, want dat is altijd een beetje feest. Maar dus vooral op mezelf! Slaapwel. 😘😘😘 . . Foto genomen op het moment dat ik even dacht mijn diva-streken te tonen. Ik moet zeggen. Het gaat met goed af! 😂 . Thx @bbhotelbrussels & @soundofc for the invite. 🤗
  • Dit kleine meisje ging vandaag wennen op school. Bijna is het haar beurt en toont het me hoe snel twee jaar en een half kan gaan. Ik kan haar geboorte herinneren alsof het gisteren was en toch zijn we al zover. Het kalmeert mijn onrustige ziel, op een manier. Het jarenlang wachten op een boodschap van al dan niet genezing stemt me vaak triest. Maar jaren gaan ook snel dus probeer ik in het moment te leven en me vast te klampen aan het mooie van elke dag. Dat ik niet meer ben wie ik was is ondertussen wel duidelijk en dat het moederen me soms ongelooflijk confronteert ook. Ik doe het niet zoals ik zou willen, op de manier waar ik van droom. Het valt me zwaar, alle rollen met de ziekte te combineren. Niet te veel te willen hopen op tijd die snel voorbij gaat want eigenlijk weet ik diep in mezelf dat ik wil koesteren. Een mix aan gedachten en emoties aan de vooravond van een nieuwe controle. Het is dus niet zomaar dat ik stilsta bij tijd en wat de ziekte met me doet. De controles blijven me zwaar vallen. Na twee maand behandeling heb jk het stilaan gehad. Vervloek ik de wekker die om 12 uur elke dag afgaat voor de pillen. Pillen die mijn lichaam nodig hebben, zonder maakt het zichzelf ziek en kapot. Het blijft hard en ook al leef ik een normaal leven. Alles is anders. Ik ben anders, voor altijd. Mezelf beschermen tegen het gevecht met de tijd, tegen mijn soms donkere gedachten en de woede dat mijn lijf mezelf ziek maakt en zoveel afneemt. Maar de stappen die mijn meisje maakt, dat nemen ze niet meer af. Voor haar bijna een grote stap, hopelijk zet ik die morgen ook. ❤️#levenmetchronischeleukemie
  • Heel soms zijn deze twee zo moe dat ze en direct slapen, en de hele nacht in hun bed blijven, en niet vroeg wakker zijn, en ik dan ook nog een foto van deze schattige kopjes kan nemen. Soms hé, heel soms. 😍😅
  • Van die weekends met een gouden randje, waardoor het steekt omdat het voorbij is. 😭 #efteling #eftelingpark

Follow @liesellove.be

– Reisnieuws –

– Het archief –

×