Deze week was het van datte… Axelle op haar eigen kamertje… Voor elk middagdutje… En jawel, ook ‘s nachts…
Voor zij kwam was ik absoluut van plan niet met die zwakkelingenij mee te doen… Ik, ik word een stoere mama… Eentje die haar kindje onmiddellijk apart legt te slapen… Eentje die niet emo gaat doen bij elke nieuwe stap… Gewoon dus… Geen zwakkelingenij…
Door vochtproblemen was echter haar kamertje niet af. Bijgevolg bij mama en papa op de kamer… Wonderbaarlijk had ik geen last van haar geluidjes en sliep ik al snel als een roosje… En zo gingen er weken voorbij… Het kamertje werd afgewerkt maar zij bleef naast mij slapen…
En toen gebeurde wat ik vooral niet ging doen: emo… Mijn hart werd week bij het idee dat zij spoedig verhuizen moest… Naar haar eigen kamertje… Maar kijk, de stap is gezet…  De eerste nacht sliep ik niet maar nacht twee ging stukken beter…  En zij… Zij maakte er niks van…
Vanaf nu hoor ik dus ook bij die zwakkelingenij maar he… Maar het zal me worst wezen… ;-)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

13 reacties

  1. Super ! Heb zelf geen kindjes maar kan me wel voorstellen dat speciaal moment is. En ja, tot op heden hoor ik ook nog bij de categorie die ervan overtuigd is dat ze zich niet zal laten vangen door die zwakkelingenij (zoals jij het zo mooi noemt)… ;-)

  2. Ahhhh I know…..erg hè die eerste nacht alleen?? Onze dochter sliep 10 maanden bij ons (omdat ik zo lang borstvoeding gaf en dat gewoon makkelijker vond) maar ik vond het ook echt een 'tijdperk voorbij' toen ze naar haar eigen kamertje ging….sterkte ;-)

  3. Ik sliep juist niet toen beide kinderen naast me lagen. Zat van elk kuchje, geluidje rechtop in bed en als het even stil was hing ik boven ze om te kijken of ze nog wel ademden. Da's alweer 11 jaar geleden, wat gaat de tijd toch hard. Doe wat je moederhart je ingeeft, dan is het altijd goed!
    Groetjes, Patricia

  4. Toch weer een grote stap! Ik dacht wel dat ik goed sliep naast Sam, maar als ze dan op een eigen kamertje sliep, merkte ik toch een verschil hoor. Toen sliep ik ineens weer veel dieper (vanaf nacht 3, want ervoor ben je super alert op het geluid van de babyfoon natuurlijk..)
    Slaap zacht :)

  5. Ik herken dit precies van ergens :-). No way dat onze baby bij ons in bed zou slapen. Ondertussen 15 maanden en ze slaapt geregeld bij ons in bed en nog steeds bij ons op de kamer. Voorlopig omdat het echt niet anders kan, maar ik geef toe dat ik dat stiekem niet zo erg vind. Sommige dingen snap je dus pas als je er zelf voor staat.