‘Mama mee…’ zegt ze 100 keer per dag, mijn kleine meid, mijn monstertje, mijn hartendiefje. Soms zegt ze het tot vervelends toe, al geniet ik er eigenlijk van. Tot voor kort was het namelijk enkel ‘Papa mee…’ dus u hoort mij niet klagen. Als mama dan niet mee wil, wordt ze verdrietig en roept ze het nog tien keer luider! Op andere momenten zegt ze: ‘Mama wacht.’ Dan mag ik niet bewegen en als ik het wel doe komt er het wijzende vingertje.

My girl, een strekenmadam tot en met. Het woordje nee kan ze als de beste en alles en iedereen commanderen, ook dat is geen probleem. Ze verstopt zich in de, ondertussen steeds leger wordende, stoffenkasten. Roept ‘neen’ als je haar zoekt. Dan lijkt ze echt te denken dat we haar niet zullen vinden.

Ze klikt de autodeur open in het midden van de autostrade. Moeder een hartaanval rijker, zij een deugenietstreek meer op haar eindeloze lijstje van wat niet mag, dat doe ik toch.

Straks gaat de laatste week van de crèche in… ik kan niet geloven dat tijd zo snel is gegaan. In januari een nieuwe grote stap. Zal ze het kunnen? Zal ze vriendjes maken? Zal ze…? Maken jullie kids straks ook de overgang naar school? Of deden ze het al, en hoe ging dat dan?

Maar wat ze ook doet, en wat ze ook tegenkomt op haar pad, mijn kleine meid blijft ze altijd! 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

13 reacties

  1. Onze grootste held gaat "na de ketvakantie" zoals hij zelf antwoordt als ze hem vragen wanneer hij naar school gaat, ook de grote sprong wagen. We voelen zelf en de onthaalmoeder gaf het ook aan, dat hij er wel klaar voor is. Maar hij is nogal een held, van niks bang, durft wel eens uit te halen naar andere kinderen. Dus ook wIJ houden ons hart vast. Maar we zijn ook heel nieuwsgierig wat deze, voor hem nieuwe wereld, met hem zal doen… En wij kunnen alleen maar toekijken langs de zijlijn!!

  2. Onze grootste held gaat "na de ketvakantie" zoals hij zelf antwoordt als ze hem vragen wanneer hij naar school gaat, ook de grote sprong wagen. We voelen zelf en de onthaalmoeder gaf het ook aan, dat hij er wel klaar voor is. Maar hij is nogal een held, van niks bang, durft wel eens uit te halen naar andere kinderen. Dus ook wIJ houden ons hart vast. Maar we zijn ook heel nieuwsgierig wat deze, voor hem nieuwe wereld, met hem zal doen… En wij kunnen alleen maar toekijken langs de zijlijn!!

  3. Natuurlijk gaat ze dat kunnen, natuurlijk gaat ze vriendjes maken. In het begin met wat mamatranen 's morgens, nadien waarschijnlijk met de allergrootste glimlach! Ik werkte 3 jaar op een kleuterschool en kreeg in al die tijd geen enkel kindje die de overstap buitenproportioneel moeilijk vond. Of toch, eentje. Dat werd mijn Livje.

  4. Haha heel herkenbaar! Mama mee, mama mee! Nee mama, niet kietelen, niet liedje walvis zingen, mama daar poepje zitten… En als ze iets zegt en je herhaalt het niet onmiddellijk, dan blijft ze het roepen maar telkens luider.

    Alsnog veel plezier in de laatste week crèche en veel succes op school! Mijn dochtertje start pas op 1 februari maar ik vind het ook al erg spannend allemaal. Maar nu eerst een prettige kerstvakantie hé!

    – groetjes Annelien.

  5. Dat gaat smoothly verlopen…. Onze jongste gaat sinds allerheiligen en weende maar 2 keertjes. Intussen voelt hij zich er al goed thuis: brutaal zijn, gestraft worden en daar trots op zijn… Maak je maar geen zorgen! Ik was er bij geen van mijn 2 kinderen bij 's morgens ad poort maar had er wel telkens het volste vertróuwen in!

  6. Bij onze zoon ging de eerste dag supervlot, de tweede met een beetje twijfel en daarna was hij goed vertrokken… Nu bijna 2 jaar later zeurt hij geen enkele dag dat hij naar school moet. Integendeel, elke vakantie is het aftellen wanneer het weer school is :) Succes binnenkort!

  7. Ik heb traantjes moeten verbijten, de zoon totaal niet! Die liep gezwind de schoolpoort binnen, vond het allemaal super! In de crèche leerde hij al wat regelmaat, dus dat hielp wel. Vriendjes maken ging ook super vlot (en wisselde in het begin nog al eens). Een grote stap, maar dat komt goed!

  8. Tuurlijk gaat ze dat kunnen! Hihi :-) en ja, als Aaron zich verstopt, in een doos bvb (nog heel zichtbaar), dan roept hij: ik zit onder de tafel. De grapjes probeert ons te misleiden, maar beseft niet dat we ook op het geluid kunnen afgaan :-). Ps: kinderslot!!

  9. Joanna gaat sinds november maar dat loopt niet vlekkeloos. Moeten terugschroeven naar halve dagen wegens te moe en een week school gemist wegens serieuze oorontsteking. Ze zijn toch nog erg klein om plots naar zo een "onbeschermde" omgeving te gaan, vind ik. Joanna staat al-tijd aan de hand van een juf, zowel bij het afzetten als bij het ophalen. Alleen op de speelplaats ziet ze precies nog niet zitten. In de klas natuurlijk wel, dat is wel weer een "beschermde" omgeving. Ze vindt het wel heel leuk op school en is zot van haar juf. Nog een weekje en dan alweer vakantie, ze zal in januari toch opnieuw wat moeten wennen. Hopelijk kan ze dan toch al wat volle dagen gaan…
    Veel succes aan jouw kleine meid! Ze zal dat zeker goed doen! X

  10. Toch spannend die eerst schooldag die er aan komt :). Ik denk dat ik mijn tranen meer heb moeten bedwingen dan Lola haha. Je gaat zien, op school gaat dat een engeltje zijn… en dan thuis krijg je soms dubbele portie 'streken' :p (zo ging het bij ons toch). Succes alvast!

  11. Natuurlijk gaat dat goed gaan, ze is er misschien zelfs echt aan toe! Dat merkte ik alleszins bij m'n oudste, die verveelde zich in de crèche, en plots werd ze volop weer uitgedaagd. Niet alle dagen zijn even makkelijk, en er komen enorm veel indrukken op die kleintjes af. ik merkte dat ze vaak echt heel erg moe was, en lastig 's avonds. En nu nog steeds (ze zit in de tweede kleuterklas) krijg ik er amper iets uit over wat ze gedaan heeft die dag. Ik probeer de pieren uit haar neus te trekken over vriendjes en zo, ben er als de dood voor dat er iets niet goed zou gaan, want ik wil natuurlijk alleen maar dat het goed gaat… :-) Maar eigenlijk gaat het bij die kleintjes meestal wel ok, denk ik dan. die staan daar alleszins veeeeeeeeeeeel minder bij stil dan de mama's ;-) Maar een overgang is het wel, ik had toch een klein hartje, en soms heb ik dat nog steeds, als ik haar daar zie lopen… :-) Succes ermee in elk geval!!!
    (http://lilliepawillie.wordpress.com)

  12. Spannend hé! Mijn kleine grote meid gaat ook na de kerstvakantie… Ze is er helemaal klaar voor! Ze vult al zelf haar brooddoos (weliswaar met boterhammen zonder beleg) en zeult al maanden met haar rugzakje.
    Ze wil wel alleen maar gaan als ze haar 'hoedje' heeft gekregen in de crèche. (ze krijgen zo'n Amerikaans 'afstudeerhoedje' als ze naar school gaan, zonder wil ze niet vertrekken)
    Vlak voor de vakantie mag ze al eens een namiddag gaan kennismaken op school. Ik ben héél benieuwd wat er ervan gaat vinden!