De eerste week van 2018 zit er alweer op en eerder in die week schreef ik een brief aan 2018. Dit jaar geen lijstje vol voornemens, gewoon omdat daar meestal toch niet veel van komt. En vooral ook omdat ik wil focussen op mijn gezin en de positiviteit. Maar toen Marjolein het idee lanceerde om te bloggen over onze naai- en/of blogvoornemens, sprong ik dadelijk op de kar. Simpelweg omdat het in 2017 triestig gesteld was met dat naaien en daar in 2018 verandering in moet komen. Met plezier vertel ik jullie ook mijn voornemens voor de blog, want dat is naast naaien en fotografie één van mij grote passies. Lees verder
Browsing Tag
Goede voornemens
Liefste 2018,
Met veel lawaai maakte jij je intrede. We konden echt niet om heen. Integendeel, we telden zelfs af tot jij er zou zijn. Nu je er bent is het tijd om even stilstaan te staan bij je toekomst. Want, liefste 2018, het moet een speciaal jaar worden. Eentje om te onthouden, ook al wordt er deze keer geen baby geboren. Daar had 2017 een streepje op je voor want 2017 bracht ons Céleste. Veel moest hij dus niet doen om er een onvergetelijk jaar van te maken. Maar nu is het je eigenste beurt 2018. Lees verder
Een nieuw jaar, dat betekent ook nieuwe voornemens. Om ze dit jaar te bepalen kijk ik even terug naar die van vorig jaar. 2016 was een jaar waarin er veel veranderd is. Het moest ook het jaar worden van de tijd. Net zoals vorig jaar zal ik daar geen bijzonder grootste dingen van verwachten. Regelmatig tijd nemen voor het gezin en voor mezelf blijft een prioriteit. Zeker nu nummertje drie op weg is! Lees verder
Do what you love, één van mijn voornemens dit jaar. Geen sinecure, werkelijk, want door al dat gerush van de laatste jaren is het niet evident om op een trager tempo te gaan leven. En, stilstaan bij datgene wat je echt goed vindt, tjah, dat is echt niet makkelijk. Maar allé, één van die dingen is lopen.
Een sportmens ben ik nooit geweest. Al van kleins af wil mijn lijf niet mee. Een gebroken knie als je geboren wordt, dat is namelijk gene cadeau. Groepsporten, daar heb ik me nog wel aan gewaagd maar dat is het niet: sociaal zijn en sporten tegelijk: neen, dank u! Zwemmen, dat vond ik altijd tof, maar ik beken: de tijd om naar het zwembad te trekken, je om te kleden, te zwemmen, je te douchen, aan te kleden en huiswaarts te rijden, daar kom ik zot van. Perfect om ‘ne keer op ne weg te doen‘, gelijk ze zeggen maar wekelijks: neen, dank u!
1 van mijn doelen dit jaar is consuminderen, niet alleen omdat het dezer dagen in is. Mijn huis is een ontploffing: teveel spullen, teveel chaos. Dus zonder het begrip al te goed te kennen sprak ik dat voornemen uit. Consuminderen dat slaat op minder consumeren door te delen, ruilen, herstellen, samen aan te kopen…
Mijzelf kennende zal ik het niet kunnen laten om hier en daar een ‘shoppeke’ te doen. Niemand die mij dat allicht zal verwijten; maar toch, meer nadenken over wat hier in huis komt, is niet slecht. Bewuster in het leven staan, noemen ze dat zeker?