U denkt misschien dat met baby nummer drie op komst er hier meer dan genoeg kinderkleding in de kasten ligt. Dat er heel wat ligt, kan ik niet ontkennen. Maar het babygerief bleek na controle erg uitgedund te zijn. Online deed ik een poging om kleertjes bij elkaar te shoppen, maar het gigantisch grote aanbod verlamde mij. Inderdaad, verlammen zeg ik u. De oplossing lag echter voor de hand: gewoon zelf die eerste mini-maatjes naaien.
In de stoffenkast meer dan voldoende geschikte tricot en lichte sweater. Reken daar ook nog eens een naaiweekend bij en dan kunt u zich nu allicht al voorstellen dat de babykast goed aangevuld werd. Ik koos voor een ondertussen vertrouwd recept in maatje 50, 56 en 62. Een bandwerkje maar eentje die ik met veel plezier uitvoerde. Nog twee andere versies liggen ook klaar ter afwerking, dus die ziet u hier binnenkort ook allicht verschijnen.
Dat ik ondertussen niet meer kan wachten tot de vulling er is, dat is duidelijk. Nog een week of 8 geduld.
Dat ik ondertussen niet meer kan wachten tot de vulling er is, dat is duidelijk. Nog een week of 8 geduld. Vandaag hield ik me bezig met het toevoegen van kam snaps, zodat de pakjes mooi sluiten. Werkelijk, ik heb gevloekt. Had zelfs hulp nodig van manlief om verkeerde kam snaps te verwijderen en beschadigde mijn stof. Het was zo een dag, weet u wel… Deze morgen morste ik ook al een tas koffie over mijn geliefde Apple. Dus laat mij maar gewoon snel wegdromen van die pakjes-vulling…
En zeg nu zelf, veel meer heeft een baby niet nodig hé? Wat babypakjes, afgewisseld met wat leggings. U weet dus wat er nog op het naaiprogramma staat… We moeten ervan profiteren nu het nog kan! 
Alle stoffen komen uit eigen voorraad
Wat leuk!! Ik heb naaicursus gehad en daarin ook een babybroekje gemaakt, zo leuk om te doen.
Die pakjes zijn echt superleuk
Zo leuk … en ik wilde al schrijven, ik heb een haat-liefde verhouding met kam snaps. Maar het is eerder een regelrechte haat-verhouding. Die dingen scheuren er quasi altijd uit bij mij. 🙁 Verstevigen of niet. Ik snap er niks van! 🙁
oei, daar heb ik niet echt een probleem mee… in het begin doe ik ze wel altijd voorzichtig open want als ze net geplaatst zijn gaan ze wel wat stroefjes open vind ik
Bij het zien en lezen van deze post voel ik direct weer hoe dat voelde: die eerste kleertjes gewassen aan de lijn, me verbazend ‘ echt zo klein?!’ En nu voel ik een lichte spijt dat ik toen nog niet naaide 😉
Leuk eh, het Kiindpatroon is hier de laatste tijd ook al vaak gebruikt. Een maatje 50 heb ik wel niet nodig gehad voor mijn klein beertje 😀 En kamsnaps, daar ben ik al lang van afgestapt, geef mij maar ouderwetse drukknopen, veel minder miserie!
tot nu toe had ik altijd maatje 50 nodig en was ik er nooit echt op voorzien… dus ja, ze kan zien dat ze niet te groot is nu haha
Tuurlijk maak je die liever zelf! Leuk zo’n babymeisjesoutfits 🙂
Oh echt, dit vind ik nu eens één van de schoonste foto’s met babykleding die al zag (die laatste…). En dan heb ik zoveel spijt dat ik amper naaide toen mijn kinderen klein waren… De méters stof die ik tegenwoordige nodig heb, en liefst zo saai mogelijk (lees: géén prints, mama!) doen me echt heimwee hebben naar lang vervlogen tijden…
En ik kijk mee uit naar de vulling!
oh zeg, dank je wel 🙂
en ja ik geniet deze keer wel extra van het naaien voor de baby want het is hier ook de laatste keer 😉
Heb je hier een patroontje van? <3
Zoek eens in google op kiind 🙂
Een goede vraag, met een simpel antwoord: ‘Omdat ik het niet kan.’
Ondanks diverse naailessen blijft het bij mij erg lastig om iets functioneels te naaien. Helaas.
OOOoooooh mooi!
Heel mooi & met een baby’tje erin nog mooier wellicht!
Zo cute allemaal zeg… 🙂