reizen met kinderenWe staan aan de vooravond van onze vakantie. ‘t Is te zeggen. Deze zomer nemen manlief en ik twee keer vakantie. Of eerlijker gezegd: manlief neemt twee keer vakantie. Ik ben gewoon thuis. Tot vandaag gingen de kindjes ook naar de opvang. Voor hen start de echte vakantie nu ook héél binnenkort. Geen verplichtingen, geen grote bende kinderen, geen moetjes… Aan Axelle te merken, is het meer dan tijd. Zij kijkt dan ook al super hard uit naar de Gentse Feesten, haar eerste activiteit in de vakantie met mama, papa, broer en zus! Maar we gaan ook deze vakantie terug reizen en daar kijkt ze mogelijks nog meer naar uit… 

Wanneer ik over dat reizen spreek, dan krijg ik vaak heel wat bedenkelijke blikken. Blijkbaar ben je als ouder van jonge kinderen gedoemd thuis te blijven en hoogstens naar de zee of de Ardennen te trekken. Maar wist je dat de dagelijkse sleur, routine en verplichtingen niet bevorderlijk zijn voor de band tussen ouders en hun kinderen en reizen heel wat positieve effecten heeft op elk gezinslid?  Op de website van HomeToGo ontdekte ik daarover enkele bevindingen en ik kan ze alleen maar gelijk geven.

Begrijp me niet verkeerd, vakantie kan ook zwaar en heftig zijn. Niet voor niets zeggen ouders vaak dat ze blij zijn dat de vakantie voorbij is. Lange tijd je kids entertainen kan echt heel veel energie vragen. Vooral als ze continu op elkaars kap zitten en véél ruzie maken. Want zeg nu zelf, van schoon samen spelende kinderen is nog nooit iemand moe geworden. Vandaar dat ik de bedenkelijke blikken niet begrijp als ik vertel over onze reisplannen. Ik leerde namelijk dat alles hier gesmeerder loopt als we er met z’n allen samen op uit trekken. Nieuwe plekken ontdekken werkt nu éénmaal altijd.

reizen met kinderen reizen met kinderen

Ook manlief stond vroeger nogal weigerachtig tegenover reizen met kinderen. Je moet nu éénmaal een hele boel verhuizen en kinderen zijn behoorlijk onvoorspelbaar. Maar nog voor Axelle geboren werd, verkondigde ik al dat ik zou blijven reizen. Ik wil de wereld zien. Punt. Ook met kinderen. En dat is misschien egoïstisch maar negatieve effecten heeft het alvast niet. Toen Axelle zes weken oud was, werd ze al meegenomen op haar eertje tripje richting Duitsland. En toen ze een jaar oud was, ging ze 12 uren in de lucht richting Thailand. Geen trauma’s aan overgehouden, ik verzeker het u!

Maar geloof me, een beetje verder rijden met de auto of op een vliegtuig stappen, heeft nog geen vlieg kwaad gedaan.

Net zoals het met volwassenen is, zorgt vakantie bij kinderen voor vele positieve effecten. Alleen al de afname van stress kan wonderen doen. Zeker wanneer je de natuur in trekt. Toen we vorig jaar met onze kinderen richting Berlijn trokken, waar het behoorlijk rustig is in vergelijking met andere grootsteden, merkten we op dat onze kinders precies vele makkelijker worden in parken, aan het water en in bossen. Een zandbak of een prachtige tuin doen ook al héél wat. (En daar hebben ze er veel van in Berlijn trouwens.)

Dit jaar willen we die lijn dan ook doortrekken door een trip naar Normandië te maken. Ik ging er zelf ooit als kind en de indrukken van die streek staan nog steeds in mijn geheugen gegrift. Maar wie tips heeft, mag dat altijd laten weten. Een mens kan nooit voorbereid genoeg zijn. En de reden waarom we elk jaar opnieuw een korte week naar Duitsland trekken, heeft alles te maken met de prachtige natuur en de ‘leute’ die we daar hebben.

Een ander positief effect van reizen met kinderen is dat ze dankzij de nieuwe omgeving gestimuleerd worden om creatief te zijn. Zo kan je bijvoorbeeld geen bergen speelgoed meenemen en toch vervelen ze zich niet. Het verbreedt één ieder zijn horizon op zoveel manieren. Je hebt het al door zeker? Ik ben echt fan van reizen en dan bedoel ik niet enkel uitstapjes richting zee, Ardennen of All-In-vakanties. Niet dat dit alles niet fijn kan zijn. Maar geloof me, een beetje verder rijden met de auto of op een vliegtuig stappen, heeft nog geen vlieg kwaad gedaan. (Behalve als dat vliegtuig neerstort ofzo, maar allé ja, laten we even niet doemdenken, haha.) Alleen al van het uitkijken naar en het plannen van een reis word ik intens gelukkig.

Het reizen zelf probeer ik ook altijd, zoveel als mogelijk, vast te leggen op de gevoelige plaat. En de laatste jaren blog ik er ook over. Deels om jullie als lezer op weg te helpen naar een nieuwe vakantiebestemming, te inspireren noemen ze dat dan. Maar ook puur als dagboek voor ons gezin. Het lijkt mij geweldig dat onze kinderen later hier kunnen terug lezen wat we allemaal met hen hebben uitgespookt.

waarom wij met kinderen reizen
Bron foto HomeToGo

Een laatste reden, maar misschien wel de belangrijkste, is de band die we opbouwen met elkaar tijdens het reizen.

De jongste twee beseffen dat natuurlijk allemaal nog niet zo goed, maar Axelle weet ondertussen verdomd goed wat dat is reizen. Zij is al even enthousiast als mama en telt telkens de dagen mee af tot ons volgende uitstapje. (Of haar volgende uitstap want zo gaan ze ook af en toe mee met de familie op reis.) Vaak is ze ook erg nieuwsgierig en dan tonen wij op voorhand al wat foto’s van daar waar we naar toe gaan. En achteraf merken dat ze doorheen het jaar met verhalen van op reis afkomt is geweldig. Dat ik er dus naar uitkijk tot ook mijn jongste twee helemaal beseffen wat dat reizen is, dat steek ik niet onder stoelen of banken.

Een laatste reden, maar misschien wel de belangrijkste, is de band die we opbouwen met elkaar tijdens het reizen. Ok, dat doe je het hele jaar door, maar op reis heb je gewoon meer tijd om oog te hebben voor elkaar. Zelf meespelen in de zandbak of mee in het meer springen is dan gewoon veel toegankelijker dan doorheen het jaar. Ook een extra boekje voor ze in bed gaan, kan er dan veel makkelijker van af. Want ja, geen tijdsdruk en al…

En oh ja, als ik lees dat mensen die vaker op reis gaan doorgaans tevredener zijn, dan ga ik dat niet betwisten…

Reizen jullie met de kinderen? Durven jullie er ver op uit trekken? Of begrijpen jullie niet waarom mensen ervoor kiezen om verre reizen te maken, misschien zelfs te vliegen? En als jullie niet graag reizen, hoe vullen jullie dan de vakantiedagen in? Ik ben erg benieuwd! 

BewarenBewaren

BewarenBewaren

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

20 reacties

  1. We zijn nu op vakantie in Normandie met onze twee meisjes van 4 en bijna 2. Het is hier heerlijk. Honfleur en vooral het zandstrand daar en de vele speeltuintjes zijn een echte aanrader voor kindjes. Ik kan de goede redenen om te vertrekken alleen maar bevestigen! Veel plezier op jullie vakantie!

  2. Gewoon doen! Wij zijn altijd met vakantie gegaan met de kinderen en dat was altijd super. We reden altijd ver (8-10 uur rijden of meer, over 2 dagen). In het begin toen ze klein waren, gingen we naar Frankrijk: Auvergne, Pyreneeën,… Later werd dat Italië, Slovenië, Schotland, Kroatië… Toen altijd de met de tent.
    Sinds vorig jaar gaan we in de paasvakantie naar zee met de hele familie: oma en opa, tantes en nonkels en alle nichten en neven (15 man). En in de zomer vliegen we naar Azië. Heerlijk is dat, de hele dag samen op verkenning en avonturen beleven. Want op een strand liggen, dat kunnen we nog steeds niet goed ;-).
    Vakantie is teambuilding. Na zo’n vakantie staan we altijd een stuk dichter bij elkaar als gezin. Ik zou ze niet willen missen onze vakanties en hoop dat de kinderen nog heel lang mee gaan (nu jonge tieners).

    1. voila, wat je zegt! teambuilding! en hier ook niet bepaald het type dat gaat voor strandvakanties! vorige zomer deden we twee weken berlijn en waren we heel actief, in normandië gaan we vooral ook veel doen en actief zijn en de wereld ontdekken! en ook met kleine kindjes gaat dat hé :-) en Azië ik ben jaloers… ik wil zo hard terug gaan :-)

  3. Wij zijn juist pas gaan reizen nadat onze kinderen geboren werden. Zelf opgegroeid met vakanties in eigen land (sterker nog, enkel binnen de eigen provincie) wilde ik onze eigen kinderen de wereld laten zien. We zijn immers allemaal wereldburgers en hun toekomst hoeft niet per sé in Nederland te liggen.

    Wij vertrekken binnenkort voor onze 3e reis naar Australië, onze kinderen zijn nu 5, 7 en 9. De afgelopen jaren trokken we ook met hen naar Denemarken, Frankrijk en maakten we een meerdaagse tussenstop in Hong Kong op de terugreis vanuit Australië. Voor over enkele jaren staat een reis naar de USA op het wensenlijstje.

    Ik krijg talloze vreemde blikken als ik zeg dat wij onze kinderen niet als belemmering zien om te kunnen reizen. Zij zijn juist de verrijking die maakt dat ook wij zelf de wereld vanuit een ander oogpunt bekijken.
    Natuurlijk zijn er ook op vakantie de dagelijkse ruzietjes en zeuren ze me ook elders weleens de oren van m’n hoofd. Maar samen het avontuur aangaan zorgt ook voor zoveel binding en een heel andere dynamiek tussen alle gezinsleden. Alleen de voorpret is al ontzettend fijn!

    Geniet van jullie trip naar Normandië!

  4. Wij hebben 4 kinderen (10 jaar, 9 jaar, 7 jaar en 3 jaar) en maakten tot nu toe geen grootse reizen. Twee jaar geleden gingen we voor het eerst naar een landal-park in Nederland. Vorig jaar verbleven we in een landal-park in eigen land. Binnenkort trekken we naar center-parcs in Frankrijk. Mijn man vindt het niet zo nodig, al dat reizen. Maar hij heeft er ook niks op tegen. Enige voorwaarde is dat ik alles organiseer want al dat plannen en kiezen heeft hij geen zin in. Tot nu waren het dus altijd vakantieparken omdat we nog aan het ‘leren reizen’ zijn en dat een stuk zekerheid en comfort biedt. Ik wil op termijn de vakantieparken achter ons laten. Maar we zien nog wel. Ik zou nog ontzettend veel dingen en plaatsen willen zien. Alleen die heel verre reizen naar Azië of Amerika zijn niet zo aan ons besteed. Ik ben al blij met een groot deel Europa.

  5. Wij gaan elk jaar op vakantie met de kinderen, nu 2 en 4. De jongste reisde voor het eerst mee toen ze 1 maand oud was trouwens. Elk jaar zijn we weg met de tent, behalve toen de jongste 1 maand oud was, toen huurden we een huisje op een camping. Maar dat was toch niet hetzelfde, vandaar, opnieuw de tent. En ze vinden het heerlijk. Ze slapen beter, zijn eigenlijk braver en flinker dan thuis, ze zien heel veel, en wij kijken ook anders naar de dingen. Waar een kasteel voor ons dikwijls een kasteel is, zien zij het kasteel uit Frozen staan. Waarom gaan wij op vakantie? Om de rust, het breken van de routine, om bij elkaar te zijn, en elkaar alle aandacht te kunnen geven, zonder dat je je druk moet maken om het betalen van rekeningen of het poetsen van je huis. De kinderen gaan gewoon mee op bezoeken en rondleidingen, en geloof het of niet, ze steken er echt wel wat van op. Iedereen doen zou ik zeggen!
    En jullie, geniet met volle teugen, laat je zintuigen overspoelen door alle nieuwe indrukken, geef je kinderen veel aandacht en geniet. Het is vakantie voor iedereen!

  6. We gaan dit jaar voor het eerst met de kinderen het land uit, daarvoor trokken we altijd naar de Nederlandse wadden. Maar ik weet bijna zeker dat al die effecten daar ook voor gelden. Voelt nou eenmaal als buitenland. Veel natuur, zon, zand en de zee. Ondanks de vakantie die dit jaar gepland staat wil ik zeker weten ook nog daarheen dit jaar. En volgend jaar staat Zweden op de planning, kijk er nu al naar uit. Fijne vakantie alvast ;)

  7. Het verbaast me een beetje dat je daar veel bedenkelijke blikken bij krijgt.. in mijn omgeving zie ik alles, van gezinnen die aan thuisvakanties doen (met de tent in de tuin), de vakantieparken met kinderanimatie en alle comfort tot de verdere reizen met vliegtuig… Iedereen doet zijn ding, is misschien niet meteen te vinden voor een ander type vakantie maar denkt daar dan ook niet negatief over…

    Ik heb wel vaak de indruk dat veel mensen niet weten wat er in de nabije omtrek allemaal te ontdekken is… Op reis trekken we er bij slecht weer op uit met een regenjas en laarzen, we zoeken de natuur op en hebben niet veel speelgoed of geen tv nodig… maar wij doen datzelfde soort dingen hier, nu wat meer in de vakantie, maar ook het hele jaar door als we eens een zaterdag of zondag een paar uurtjes of een hele dag de tijd kunnen nemen. Er zijn in België de laatste jaren enorm veel initiatieven ondernomen om bossen en natuurgebieden ook toegankelijk te maken voor gezinnen, door speelbossen te creëren, natuurspeeltuinen, buggytoegankelijke wandelpaden, zoektochten voor gezinnen of infowandelingen op kindermaat.

    1. Ja dat is waar. Wij proberen ook regelmatig iets nieuws uit maar in de vakantie gaan we graag iets verder. :-) en Tjah het is mss omdat we ondertussen 3 kleine kindjes hebben dat we bedenkelijke blikken krijgen? Geen idee :)

  8. Als grote reisfans (ik vooral, maar de mijn wederhelft volgt me altijd -gelukkig- in mijn plannen) heb ik mij ook steeds voorgenomen dat nieuwe steden of landen ontdekken niet zou stoppen met het hebben van kinderen. Buiten het feit dat we dit gewoon enorm graag doen vind ik het belangrijk om die ontdekkingsdrang bij mijn kinderen aan te wakkeren en ze flexibel te leren zijn, want een groot aanpassingsvermogen is denk ik iets dat alleen maar positief kan zijn in de wereld waarin we leven. Nu ze nog klein zijn (2 en 4) reizen we vooral in Europa, maar eens ze groter zijn hoop ik ze wat verder te kunnen meenemen. Die bedenkelijke blikken krijg ik ook…ik weet dat iemand uit m’n familie zei toen ik zwanger was van mijn eerste ‘ja, het vele reizen, dat zal nu wel gedaan zijn’. Dat is vooral een kwestie van hoe je je opvoeding ziet denk ik. Ik wil ze laten opgroeien met een open blik en zonder vrees en dan is reizen onontbeerlijk, lijkt me. Maar dat wil niet zeggen dat we ook eens kunnen genieten van een weekendje Landal ;-) ps: de ‘landing beaches’ in Normandië zijn de moeite. In de buurt van Honfleur heb je ook een aantal rustigere badplaatsen met heel mooie stranden, zoals Houlgate bijvoorbeeld. Veel plezier!

  9. Ik ben zelf nooit een verre reiziger geweest, maar riep meteen al toen ik zwanger was dat wij lekker naar België, Luxemburg enz op vakantie gaan. Daar ging ik vroeger ook heen en oh wat was het wandelen door de bossen heerlijk.

    Vakantie bracht altijd rust en meer harmonie in het gezin.

  10. Ook wij zijn fan van reizen met kids! Al sinds Sterre 9 weekjes oud was (nu 6 jaar), rijden wij richting het Zuiden van Frankrijk. Sinds vorig jaar met twee kindjes in de auto en dat valt allemaal goed mee. Zoals je zegt, iets verder rijden doet niemand kwaad. Wij zweren bij een overnachting onderweg, op die manier is de lange reis gebroken en is iedereen uitgeslapen op de dag van aankomst. Ideaal! Veel plezier op vakantie, geniet ervan!

  11. Heerlijk om te lezen! Wij waren voordat onze kinderen er waren, ook fervente reizigers, leefden al eens enkele maanden in Tanzania en ook al in Ecuador en hadden het geluk Nieuw-Zeeland, Vietnam en andere landen al te mogen ontdekken. Met de kinderen (nu 6 en bijna 3) zijn we altijd blijven reizen, zij het wel minder ver: Berlijn, Frankrijk, …En omdat dat voor ons niet genoeg was en we ook wilden wonen in het buitenland met hen, zijn we nu sinds anderhalf jaar naar Londen verhuisd, en wonen en werken we hier en gaan de jongens hier naar school. Elke weekend is nu een beetje vakantie: samen op pad en ontdekken. Veel gedoe op voorhand, verhuizen en reizen, en een dure zaak, maar het is het oh, zo waard! Mijn man en ikzelf hebben beiden een enorme onrust als we niet reizen, die Wanderlust toch… En we willen nu graag sparen voor een grotere reis volgend jaar: Amerika, Thailand,… ik kan niet wachten!

  12. Hier gaan wij gewoon standaard ieder jaar op reis met onze 3 kinders. De jongste was nog geen 3 jaar toen we er een ellenlange autovakantie mee deden. Het kind heeft het overleefd :D Ondertussen zijn ze 13, 11 en 10 en kijken ze ieder jaar keihard uit naar onze reizen. Reizen waarvoor ze 20 uur of meer voor onderweg zijn is niks meer voor hen. Het ontdekken van nieuwe plekken is hen met de paplepel ingegeven. Het is allemaal maar wat je hen gewend maakt, zeg ik altijd tegen diegenen die er commentaar op hebben. Ik wil ze met een ruime blik naar de wereld laten kijken en laten zien dat er zoveel moois te zien is en ontdekken is als ze verder dan hunne kerktoren kijken :D

  13. Oh wij proberen ook altijd spannende dingen te ondernemen met de kinderen (ondertussen 4,6,8 en 10) Toen er nog maar drie waren (de kleinste een paar maanden) trokken we met het vliegtuig naar Barcelona en waren de blikken in het vliegtuig veelbetekenend ;) maar viel dat allemaal best mee, een paar maanden later trokken we met de mobilhome door Noorwegen en Zweden en kochten we onderweg een potje omdat de tweede van 2,5 absoluut niet op een andere wc kon/wou gaan, vorig jaar midden in Berlijn hadden we dan weer met de ondertussen jongste een serieus welriekend accident en geen reservekopieën bij, in Tsjechië misten we de bus en moesten ze (na 7 km op) nog eens 7 km wandelend af en zo kan ik nog wel even doorgaan… is het altijd even makkelijk? Absoluut niet, maar uiteindelijk maakt dat allemaal niet uit. De momenten dat je samen bent op een andere plek, een beetje uit de comfortzone en echt moet samenwerken, komt dat teamgevoel zo enorm naar boven en dat vind ik prachtig aan reizen met de kinderen. Dit jaar zitten we met de verbouwing in de Ardennen en hoewel dat ook fantastisch is, heb ik in mijn hoofd en in de BuJo al heel wat reislijstjes ;)

  14. Onze dochter is al reizend naar hier gekomen😉(adoptiekind toen een jaartje oud uit Ethiopië ) hebben met haar daar ook rond getrokken, was super gemakkelijk kind en nog steeds!
    Wat een geluk😉Want jaarlijks een weekje snowboarden , en regelmatig wk zee, een snippervakantie ergens ( vorig jaar met de tent naar Normandie voor drie dagen) dit jaar weet ik het nog niet.
    En dan ons groot verlof bestaat altijd uit een Road toer, air BNb is O ze beste vriend, al Denemarken ,Zweden , Berlijn , Polen, en vorig jaar eerste keer met de tent Road toer Schotland , heel tof geweest, veel kilometers in de auto, regelmatig alles terug inpakken en doortrekken, super met kids, en dan de korte citytrips dat is wel steeds op hotel zoals Parijs, Londen , Amsterdam .
    We krijgen wel nood aan andere continenten nu😉
    En onze eerste zit er binnen ik denk een jaartje aan te komen hopelijk, India ( broer of zus ) dus ik kijk er enorm naar uit om daar met mijn twee kinderen te kunnen rond trekken en vanaf dan zeg ik de adoptie wereld vaarwel en starten we aan onze grote reizen , samen met mijn compleet gezin.
    Want reismomenten moeten ze allemaal meegemaakt hebben. Dus in afwachting van blijven nu nog effe in Europa .
    Ik ga dan ook met veel plezier je boek lezen. Hij zit in mijn valies hier .

    1. Super! En Europa verkennen staat trouwens wel hoog op onze lijst ook want je hebt hier ook prachtige plekjes! Dus misschien dat wij binnenkort wel de verre reizen inruilen voor meer Europese reizen! Als we maar reizen met de kinderen en hen tonen wat en hoe de wereld is :-)