Net zoals vorig jaar trokken we dit weekend naar de expo van de Spiekpietjes in Fort Napoleon te Oostende. Axelle kende het nog van vorig jaar en was dol enthousiast. Omdat kleine Céleste ziek was, trok ik er enkel met de twee oudsten naar toe. Dat was wel even zwoegen en zweten want vanaf het moment van betreden, besloot Baptiste weg te stormen. Lees verder
Monthly Archives
oktober 2017
Afgelopen week was het me wel wat. Ik werd overspoeld met privé berichten omtrent mijn brief aan mevrouw Rutten. Vele keren heb ik moeten lezen dat men de uitspraken van haar niet kan begrijpen. Maar wat veel vaker aan bod kwam was het verhaal dat een ouder zich moet verantwoorden voor zijn keuzes. Lees verder
Lieve Céleste,
Zes maanden ben je al. Ik zei het al vaker en zal het allicht nog vele malen herhalen: tijd gaat te snel. Het lijkt alsof je gisteren geworden werd. Sinds 22 april gaan we elke dag een bijzonder avontuur aan. Niet dat kinderen opvoeden zo nieuw is voor ons, want je bent de derde in rij. Maar net omdat jij de derde bent, is het toch weer zo anders en speciaal. Daarom schrijf ik je een brief. Lees verder
Beste Mevrouw Rutten,
Het is reeds de tweede keer dat ik een brief aan je richt. Misschien dat we op café nog eens een interessante babbel kunnen doen. Maar toch heb ik zo een klein vermoeden dat onze meningen mijlenver uit elkaar liggen. Dat betekent zeker niet dat ik u als een slecht mens aanzie. Maar mijn haren gingen dit weekend toch weer recht staan door uw laatste uitspraken. Lees verder
De weg die we moeten afleggen tot het krijgen van kinderen en/of ze groot brengen, is niet altijd de weg van vlotjes en easy, dat weet elke ouder/wensouder. Dat we daarin botsen op andere ouders met inspirerende verhalen waar we kracht en herkenning uithalen, is geen geheim. En dat hoeft niet altijd in de persoonlijke kring te zijn. Ook ik ging/ga vaak online op zoek naar verhalen die me op de één of andere manier konden/kunnen gerust stellen en/of steun boden/bieden. Dat ik niet de enige ben, blijkt uit de leescijfers van mijn eigen persoonlijke verhalen over het moederschap. Daarom laat ik andere moeders en vaders aan het woord op deze blog. Omdat zij elk op hun eigen manier inspirerend te noemen zijn.
Normaal stel ik hen vragen en vertellen zij hun verhaal. Maar vandaag is het anders. Marie brengt haar eigen verhaal in de vorm van een brief aan haar oudste zoon Felix. Omdat ze na al die jaren eindelijk haar verhaal wil en kan vertellen. Marie vindt het belangrijk dat haar zoon dit later hoort en weet; het is ook zijn verhaal. Een verhaal van vallen en opstaan!
