Instagram requires authorization to view a user profile. Use autorized account in widget settings

Subscribe to our Mailing List

Get the news right in your inbox!

Jaar: 2020

Search by Topic

Search by Date

– Hi daar! –

– Hi daar! –

Not all who wander are lost! En al zeker niet als je dit met je gezin doet. Op Liesellove neem ik je mee in de zotte, soms grappige, maar vooral echte verhalen van een moeder van vier. Een moeder met duizend en één interesses maar vooral eentje die de wereld wil verkennen. Welkom op mijn wonder(lust)plekje! Lees meer

– Mijn boek –

Ik ga op reis en ik neem mee... de kinderen!

– Subscribe & Follow –

– Achter de schermen –

  • Wat een reactie gisteren op mijn post over mijn zelfbeeld. Zoveel herkenning. Het doet me nog meer afvragen waar we soms mee bezig zijn. En we kunnen dat misschien deels op de boekskes steken of mottige opmerkingen over dik zijn toen we klein waren. Maar het verklaart niet waarom we ons gevoel soms laten afhangen van pakweg Instagram likes of hoe een willekeurige ander je soms een blik toewerpt waardoor jij allerlei gekke dingen gaat denken. Toen ik net de ziekte ontdekte wist ik direct dat al dat er niet toe doet. En toch. Toch laat ik me nog steeds vangen. In plaats van mijn extra kilo’s nu te zien als een teken van gezondheid, denk ik aan die extra kledingmaat. Alsof ik gelukkig was toen die kilo’s eraf waren. Idem met IG-populariteit. Maakt een foto met 1000 likes echt zoveel gelukkiger dan die die ik omschrijf als mindere foto’s? Waarom mezelf laten definiëren door cijfers, nietszeggende getallen of een blik waarvan ik niet weet wat er achter schuil gaat? Het is belachelijk en absurd en het staat ver af van de waarde van het leven. Ik klink misschien wat negatief of belerend, maar ook deze week kreeg ik weer nieuws op mijn bord waardoor ik maar al te goed besef dat we onze dagen met zoveel mogelijk positiviteit moeten vullen. Dat genieten van het waardevolle leven cruciaal is. Dat we de getallen waardoor we ons laten definiëren in the end echt niks betekenen net zo min als de willekeurige blik waar we de betekenis niet van kennen. Het leven is echt te schoon en dat zien we soms gewoon niet. En ook al klinkt dat allemaal heel zwaar; het is vooral een voorzichtige reminder. Je kan niet zomaar tegen alles foert zeggen maar heel misschien is het wel mogelijk om jezelf te laten definiëren door liefde en warmte. (Ook door liefde voor jezelf.) Melig, I know. Maar soms hebben we allemaal wel eens dat schuddingske nodig dat het het leven best schoon kan zijn en ieder van ons die liefde en warmte waard is. ❤️
  • Ik en mijn zelfbeeld... het was altijd al haat/liefde. Ik kan me niet herinneren wanneer ik me niet te dik voelde en echt tevreden was met mijn uiterlijke kenmerken. De afgelopen maanden kreeg het zelfbeeld door de ziekte een extra dreun. Mijn huid ziet af door de medicatie, net zoals mijn haar. En erger; ik verloor eerst veel gewicht doordat mijn lichaam op was maar kwam er nu ook terug veel bij. Ik voel me vaak opgeblazen, dik en lelijk. En toen dook ik afgelopen weekend in mijn fotoalbums. Ik zag hoe ik als jong meisje alles behalve dik was en hoe ook ik mijn charmes had. Ik merkte op dat sommige rimpels ook voor de ziekte al aanwezig waren en dat ik me mogelijks teveel focus op mijn tekortkomingen. Zaken die vooral ik zie. Hoe jammer is het niet dat ik al die jaren nooit van mezelf kon genieten? Dat ik me schaamde in bikini en nooit content was? Hoe ik liever een andere haardos had gehad en een fijn gestel. Ik kan het nog steeds niet, maar ik realiseerde me dat ik daar iets moet mee doen. Er moet een soort van balans komen. Ik weet nog niet hoe ik dat punt moet bereiken. Laat staan dat ik weet hoe ik van die focus op gewicht af moet. Maar zelfzorg; zorg voor mijn eigen lichaam is cruciaal. Want het is te jammer dat ik meer dan 10 jaar na datum een foto terugzie en zie dat het beeld op de foto niet klopt met wat ik er jarenlang over dacht. Makkelijk wordt het niet en alle tips zijn meer dan welkom. ☺️
  • Nope, het is nog geen Valentijn! 🤣 Maar ik scrolde door mijn foto’s en zag deze leukerd. Ideaal om de week mee te starten. Want dat is wat ik tegenwoordig doe; op zoek gaan naar positieve impulsen en er letterlijk het beste van maken. En met zo een hartjeskind is het dus niet zo lastig om zelfs op maandag met een grote glimlach op te staan. ❤️ Maak er een fijne week van. Hier wordt het alvast een bijzondere. En bovendien de laatste volledige week voor ik naar New York vertrek!!! 🥳
  • Zie ze daar zitten, groter en grootst. Even knipperen en al heel wat jaren zijn voorbij. Dat besefte ik vooral toen ik deze ochtend door de foto- en herinneringsdozen ging. Ik jankte mijn ogen uit. Want je bent blij dat ze opgroeien maar tegelijkertijd was toen ook goed. En in mijn geval was toen ook nog gezond. Tranen met tuiten dus maar dan erna alsnog naar buiten. Om herinneringen te kunnen toevoegen en binnen 7 jaar nog meer redenen te hebben dat je adem even stokt en je hart gloeit van liefde. ❤️ En voor de nieuwsgierigen: ik deed niks weg van die emo-spullen. Kon ik niet en het is niet mijn droom een minimalist te worden. Met een min of meer opgeruimd huis ben ik ook al blij. 😃
  • Estelle zoals ze is... haar gezichtje zegt alles over dat moment daar maar ook over wie zij is. Een vrolijke peuter die over alles enthousiast is. Zich meestal serieus inleeft in de rol van aap en bijgevolg vol staat van de blauwe plekken. (Risicovol spel heet dat naar het schijnt.) Niet blij is, en dat ook duidelijk laat merken, als ze moet wachten op eten, melk of water en minstens even luid is als haar broer en zussen samen. Bovendien waant ze zich even oud als haar zus waardoor deze op haar beurt altijd hollend achter haar aan zit. Om haar te beschermen en tegelijkertijd om er mee te dollen. Soms vindt ze dat tof, andere keren trekt ze kei hard aan het haar. Dat is mijn Estellie Bellie... 🥰🥰🥰
  • Ik krijg vaak de vraag hoe het met me gaat. Het antwoord daarop ligt ergens in het midden. Maar als ik bezig ben met reizen; is het nu eentje plannen of alle reisvragen van afgelopen weekend beantwoorden (zie highlights Q & A travel) dan kalmeert mijn ziel. Dat ik terug zo erg met mijn passie kan bezig zijn betekent voor mij dat ik er min of meer terug sta. Mijn hart ging heel lang niet meer sneller kloppen; het leek wel verdoofd door de pijn van afgelopen maanden. 2019 was zo donker, zo moeilijk en zo pijnlijk dat ik er nu soms nog in alle hevigheid door overvallen word. Maar Lies is er terug, in een versie 2.0; maar ik ben er terug. En dat geeft me veel moed om dat **** ding te verslaan en mijn doelen te bereiken: samen zijn met mijn gezin waar ook ter wereld, dit jaar eindelijk echt te leren surfen, een wandeling tegen kanker organiseren en op een dag te kunnen zeggen “Ik ben genezen.” 💪💪💪

Follow @liesellove.be

– Reisnieuws –

– Het archief –

×