8 maanden terug was ze er net.
Tijd gaat snel…
Kleine uk die ondertussen vlotjes rolt, kruipt en sinds deze week op haar knietjes gaat zitten. Het zitten zelf gaat vlot, maar madam maakte nog niet de link dat ze ook uit zichzelf kan gaan zitten op haar poep.
Vertellen doet ze de hele dag door, tot ‘s nachts toe. Alhoewel we over de nachten nog steeds niet mogen klagen. Een serieuze eigen wil is toegevoegd aan het lijstje van “Wat ik al kan.” Honderd keer opnieuw iets proberen om dan langzaam aan het woordje “neen” te leren begrijpen. Nog altijd overal mee naar toe. Het kind geniet van bezoekjes aan de wereld. Is het nu bij oma, bij vrienden of een wandeling in het stad. Altijd content, altijd lachen, nooit een traan.
8 maanden…
Niet te geloven…
In mijn hart voor altijd!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

11 reacties

  1. Heerlijk dat gevoel, je dochter in je hart!! Mooi! En heerlijk zo'n dochter die ontwikkelt, groeit, ontdekte en geniet van de bezoekjes aan de wereld!!