Sinds de start van het nieuwe schooljaar, werden wij voor het eerst in ons leven met kinderen geconfronteerd met slecht slapen. ‘t Is te zeggen, niet dat we nog nooit hebben moeten opstaan voor onze kids maar het scheelt toch niet veel. Eerder hadden we al problemen met het slapen gaan wegens grote angsten maar eens ze hier slapen, slapen ze meestal wel goed. Tot de school terug van start ging dus… 4dbbbc5acdc419267574ad364394b47e

Heeft het daarmee te maken of niet, we hebben er geen idee van. We merken alleen wel dat Axelle, slaapkop van weleer, ‘s nachts meermaals opstaat en aan ons bed komt staan. Allerhande redenen zijn goed. De vraag om bij ons te slapen heeft ze niet echt. ‘s Morgens kan ze ook nooit echt vertellen waarom ze is opgestaan. Maar opstaan dat doet ze dus veel en vaak. Mama en papa moe, Axelle nog veel meer moe.

We proberen haar steeds zo snel mogelijk terug te leggen en dan slaapt ze uiteindelijk wel verder. Maar nacht na nacht opstaan weegt dus best wel door. Sowieso zit ze wel in een overgangsfase waarin ze eigenlijk niet meer altijd nood heeft aan overdag bijslapen. Dat proberen we dus wel zoveel mogelijk te vermijden. Echter, wanneer ze het ‘s nachts te bont heeft gemaakt, durft ze overdag toch in slaap te vallen. Straatje zonder einde dus…

Benieuwd ben ik dus naar zij die hetzelfde hebben meegemaakt (of meemaken) en de bijbehorende tips. Want zoals in het verleden al meermaals is gebleken, kom ik met eigen gezond verstand en jullie tips vaak tot de perfecte oplossing.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

9 reacties

    1. Hier wordt Allice tegenwoordig ook verschillende keren wakker. Met tuutje of knuffel slaapt ze gelukkig wel verder. Volgens mij een fase. .. hadden we nog al… komt vanzelf wel weer goed zonder te vezl aandacht aan te besteden denk in. Succes!

  1. Wat bij ons heel goed geholpen heeft in die fase, is de geweldige ‘slaapfee’. De slaapfee komt naar haar toe in dromenland om geweldige avonturen te beleven of om haar te helpen lekker te slapen. En als extraatje brengt de slaapfee tegen de ochtend een klein cadeautje voor de flinke slaper. Onze dochter mocht eerst nog maar 2 keer per nacht wakker worden in ruil voor een cadeautje, vrij snel naar 1 en doorslapen kunnen afbouwen. En de cadeautjes natuurlijk ook afgebouwd, van elke nacht naar 1 keer per week. Zelfs nu ze bijna 6 is, bel ik soms nog naar de slaapfee als het slapen niet goed lukt !

  2. De konijnenklok (als je die nog niet hebt)! Hier ook echt goede slapers, wel pas vanaf een jaar of twee. Dus toen onze dochter na die periode plots weer opstond in het holst van de nacht, en zelf niet goed wist waarom, hebben we de konijnenklok geïntroduceerd. Ik denk dat die kid’s sleep heet of zo? Je stelt het uur zelf in, wanneer het konijn wakker wordt, mogen ze opstaan, anders is het nog tijd om te slapen. Misschien werkt het niet bij iedereen, ik heb ook al,kinderen geweten die in no time wisten hoe ze de klok moesten manipuleren ;-). Maar hier was het echt een succes, onze dochter heeft zich er altijd goed aan gehouden. Wel zien dat je biet de wekkerfunctie opzet. Dan kraait er een haan, die mijn dochter zo,angstaanjagend vond datzelfde er een tijdje een fobie aan overgehouden heeft :-).

  3. Bij ons werkte een lampje aan een tijdschakelaar prima. s’Avonds mocht er tot het lampje uitging in bed boekjes gekeken worden. En s’morgens pas uit bed als het lampje weer aan ging. Simpele en goedkope oplossing.

  4. Elk kind is anders. Sowieso is het een fase! Beetje dingen uitproberen. Wanneer Joanna ‘s nachts wakker wordt en we niet echt weten waarom, blijkt ze bij navraag vaak te moeten plassen. Soms zegt ze dat zelf, maar soms ook niet. Geen idee hoe dat komt. Een paar kleine nachtlichtjes doen ook veel en gewoon een minuutje over haar hoofdje aaien ook.
    Ze slaapt ook bijna niet meer overdag. Soms vraagt ze er zelf om en dan laten we haar doen maar maken haar wel na 1u terug wakker, anders geraakt ze ‘s avonds niet in slaap. En in de auto valt ze ook nog wel eens in slaap ?
    Succes ermee! Wij hebben de voorbije 3,5 jaren (veel) meer onderbroken dan niet-onderbroken nachten gehad. Het went een beetje maar blijft al bij al heel slopend, vind ik…

  5. In mijn zevenjarig moederlijk bestaan, heb ik vanalles gehad, kinderen die sliepen, niet sliepen, krijsten en brulden, zongen, bij ons wilden slapen of gewoon geen zin hadden om te slapen. Sinds enkele maanden heeft Hade (5,5j!!) last van “ik ben bang” wat inhoudt dat ze zo’n vier keer naast ons staat, liefst als wij zo net weer in slaap gesukkeld zijn… ik probeerde al zowat alles, maar écht alles.
    Dus ik ga er volgende week mee naar een kindertherapeut, want ik wil uitgeklaard zien waarom ze bang is – dat kan ze niet benoemen, ‘s morgens weet ze het ook niet meer -, en haar een betere nachtrust geven. Want op deze manier houden wij het ook niet meer vol natuurlijk.
    De oudste die heeft wel telkens bij de start van het schooljaar last van onderbroken nachten, maar dat is meestal omdat hij vanalles moet verwerken wat overdag op hem afkomt; dat lost zichzelf op. Misschien nog even afwachten in het geval van Axelle? Veel courage vrouw! x