Lieve Baptiste,
10 maanden ben je vandaag al. Amper te geloven dat de tijd zo snel gaat. Het lijkt alsof het gisteren was, toen je dag kwam zeggen. Anderzijds kunnen wij ons een leven zonder je vrolijke lach niet meer voorstellen. Nog maar net moesten we toekijken hoe je vocht tegen vieze beestjes, maar enkele weken later ben je alweer helemaal aangesterkt. Dat kan ook niet anders, want jij eet echt voor twee. En dat het je niet eender is wat je voorgeschoteld krijgt, dat weten we ondertussen ook al. Tieren doe je, als jij iets anders krijgt dan mama, papa en zus. Stil tijdens het eten is het alvast nooit. Samen met je zus klop je op tafel, precies alsof jullie op kamp zijn. En hoe meer wij zeggen dat jullie rustig moeten zijn, hoe harder jullie kloppen. Bovendien wil jij ook alle andere meubels, muren en ramen uittesten. Doorheen de dag maak je regelmatig plezier door ergens op te kloppen. Zolang het geen baby’s zijn, vindt mama het allemaal goed. Al mag je de ramen ook laten voor wat het is. Maar dat is wat je leuk vindt, overal naar toe kruipen, voelen en proeven. In het park zitten, dat vind jij al lang niet meer fijn.
Mama en papa zijn erg benieuwd wanneer je aan je eerste stapjes zal beginnen. ‘t Is niet dat het nu al moet, integendeel zelfs, maar voorzichtig verschuif je al eens rechtstaand aan de zetel of het salontafeltje. En de wereld verkennen, dat vind jij nu éénmaal fijn. Maar ook zingen doe je dezer dagen heel érg graag. Speelgoed moeten we bovendien ook niet echt voorzien. Jij hebt interesse in alles, behalve in je eigen speelgoed. Dat van je zus vindt je des te aanlokkelijker. Vond zij dat ook maar zo fijn.
Wist je trouwens dat je niet houdt van vreemde gezichten? Dan duw je je neusje in mama’s schouder. En mama? Mama die geniet daar des te meer van want op de meeste momenten van de dag vind jij knuffelen en rustig op de schoot zitten niks meer. Stilzitten, nope, dat zit er echt niet meer in.
Lieve kleine Baptiste, je bent een wereldverkenner. En net zoals de afgelopen 10 maanden begeleiden we je de komende jaren met veel plezier verder in je ontdekkingstocht.
Liefs,
Mama & Papa
Een mooie brief! Die knuffelfase zou eeuwig mogen duren vindt ik.
Och wat lief. Ik kreeg vandaag nog een knuffel van mijn 24-jarige. Genieten
Mooi ventje!! Onze twee jongens waren ook zo’n verkenners maar ik word regelmatig platgeknuffeld, het leuke lot van een jongensmama!