Brief aan mijn 4-jarige

Lieve Axelle,

Exact vier jaar geleden werd je geboren, na een toch wel moeilijke zwangerschap. ‘t Is te zeggen, vier jaar terug had ik absoluut nog niet in het snotje dat jij eraan zat te komen. Laat ons zeggen dat je ons vanaf je start zwaar overdonderd hebt en tot de dag van vandaag is dat niet gestopt. Als ons eerste kindje zijnde, stel je ons vaak voor een uitdaging. Je hebt dan ook onze ouderlijke skills al behoorlijk goed getraind.

Toen je in je ik-ben-twee-en-ik-zeg-neen-fase zat, dachten we hier werkelijk dat dit nooit meer zou stoppen. De benaming van die fase leek trouwens ook niet te kloppen. Maak er ook maar ik-ben-drie-en-ik-zeg-nog-steeds-neen-fase van. Maar dan toch, merkten we afgelopen jaar langzaam maar zeker een verandering. Je kreeg meer geduld, als in véél meer geduld. En niet te vergeten, je leerde luisteren naar onze uitleg waarom iets al dan niet mag. Niet dat je het nu steeds met ons eens bent maar het resulteert niet meer altijd in extreme huilbuien.

Lieve Axelle, het is fantastisch om te merken dat je echt in alles, maar dan ook alles, geïnteresseerd bent. Waar we je ook mee naar toe nemen, je bent enthousiast. Welke activiteit we je thuis ook laten doen, je doet het. De wereld ontdekken doe jij met een grote gulzigheid. Ook op school krijgen we te horen dat je aan alles vrolijk mee doet en in zoveel dingen interesse hebt. Ik hoop dat je binnen 20 jaar nog altijd met diezelfde gulzigheid zal leven, dat dit nooit zal overgaan!

We merken ook aan je dat er een geboren leider in je zit. Daardoor botst het soms wel eens want leiden is goed, maar er moet ook nog ruimte voor de ander zijn. ‘t Is iets dat jij nog moet leren maar ondertussen maken we ons daar geen zorgen meer over. Een kwestie van tijd, denken wij dan. En wat is het fijn dat we ook extreem behulpzaam op je lijstje kunnen zitten van aanwezige eigenschappen. Thuis doe je niet liever dan ons helpen. Mama hoopt stiekem dat dit nog vele jaren blijft duren. Wederom krijgen we ook op school te horen dat dit het geval is. Zelfs opruimen vormt tot nu toe niet echt een probleem.

Lieve 4-jarige van me, je zette mijn wereld op zijn kop maar ik zou je niet meer kunnen missen. Een paar dagen misschien wel. Vergeef mama en papa dus als ze heel af en toe er eens alleen op uittrekken. Zo behouden ook wij ons enthousiasme. Sowieso zijn we erg benieuwd wat het komende jaar gaat geven. Hoe jij verder als persoontje zal ontwikkelen en groeien.

Blijf jij die kleine kunstenaar, die dagelijks nieuwe dingen maakt? Of zal je dit jaar meer met je poppen gaan spelen? Zal je leren fietsen op een fiets zonder zijwieltjes? En zal je met een even groot enthousiasme de wereld blijven ontdekken? Veel vragen maar vooral veel goesting om samen met je het zotte pad der leven te bewandelen.

Gelukkige verjaardag lieverd.

Mama en papa zien je graag!

Liefs

xxx

BewarenBewaren