Ik adem digitaal en dat al sinds ik een jaar of 10 ben. Van zodra onze eerste computer in huis kwam, was ik verkocht. Bij elke nieuwe evolutie sprong ik op de kar, zo ook die van social media en smartphones. Me bewust zijnd van het feit dat het als mens noodzakelijk is om het op elk moment naast je te kunnen neerleggen. Af en toe laste ik dan ook voor mezelf een digitale detox in. Omdat het kon, omdat ik het wou… maar altijd vanuit een spontane en vrijwillige beslissing.

Digitale detox, omdat het niet anders kan

Afgelopen week werd ik echter verplicht op digitaal dieet gezet. Onverwacht, niet mijn eigen keuze. Bij de melding dat de satelliet in ons vakantiehuis kapot was, voelde ik het al. Een ambetantigheidje. Fomo. Verzuchting. Want naast internet via de satelliet was er in de verste verte geen mobiel bereik. Een smsje sturen lukte enkel wanneer ik op de berg langs ons zwembad ging staan. En dan was er ook nog het feit dat ik geen papieren reisgids bij had, geen voorbereidingen had getroffen en amper avondlijke bezigheden bij had waarvoor je geen data of internet nodig hebt. Verplichte digitale detox, dikke vette slik.

Er kwamen vele wat als’en. ‘Wat als onze werkgevers/opdrachtgevers ons dringend nodig hadden? Wat als mails niet tijdig genoeg beantwoord konden worden? (We zijn dan wel op vakantie, één van de redenen waarom dat mogelijk is, is doordat wij op sommige vakanties ook deels doorwerken.) Wat als ik mijn geliefde sociale media kanalen niet kan onderhouden? Een vakantie vol fijne activiteiten samenstellen, gaat dat nu nog wel lukken? Wat als we geen gps-signaal te pakken krijgen? Wat als…?’

Verplichte digitale detox, de realiteit

Was het nu echt zo erg? Waren al die wat als’en nodig? De waarheid zal ergens in het midden liggen. Feit blijft dat ik liever zelf mijn digitale detoxen kies en me daarop dan ook voorbereid. Maar het verplichte karakter van dit digitale dieet, leerde me wel heel wat bij. Zaken die ik niet zo snel ervaar wanneer ik het vrijwillig doen.

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik af en toe tijdens onze reis wel eens online kwam piepen. Op momenten dat er mobiele data beschikbaar was kon ik het dan toch niet laten. Misschien vind je dat dan wel geen volledige digitale detox, maar bij deze toch enkele van mijn inzichten.

Digitale detox: in mijn eigen bubbel

De wereld draait door maar soms is het goed om er eens uit te stappen. Een digitale detox helpt daar sowieso bij. Ik heb geen idee wat er de afgelopen week in de wereld is gebeurd en kon me er bijgevolg ook geen zorgen over maken. Misschien wel iets waar ik lessen uit moet trekken. Mezelf meer afsluiten voor nieuwsprikkels en me meer focussen op mijn eigen kleine bubbel.

Digitale detox: fomo

Fear of missing out: ik was er al eventjes uit dat dit fenomeen belachelijk is. Toch steekt het nog vaak de kop op. Maar als we even serieus doen? Wat kan ik nu op één week tijd missen? Wat ik moet weten, weet ik of kom ik wel te weten. Buiten bijzonderheden in het leven van mijn dierbaren, maakt het toch allemaal niet zoveel uit? Waarom wil ik persé weten wat de 877 mensen die ik volg op Instagram uitsteken? Is het nodig alle follow friday suggesties te checken, waarbij ik uit het oog verlies dat ik bijna al die accounts reeds volg? Mis ik echt iets als ik een week geen blogs lees of mijn facebook-tijdlijn niet check? Juist ja: u kent het antwoord al. En toch blijven we last hebben van fomo. Dat realiseerde ik mij afgelopen week heel erg.

Hoe leuk en fijn het ook is, om elke scheet op social media te volgen, het draagt niet bij tot een gelukkiger leven. Het is kort amusement dat vaak, ergens in de diepste kronkels van onze hersenen, een mineur gevoel nalaat. Fomo. Terwijl er helemaal geen fomo hoeft te zijn. Ik zat begod in het paradijs dus waarom zou ik daar dan last van moeten hebben? Juist ja: absoluut belachelijk. Na een dag of drie kon ik dat dan ook loslaten. Laten we hopen dat dat vanaf nu zo blijft!

Verplichte digitale detox

Digitale detox: meer tijd

Meer tijd. Cliché der cliché’s en als mijn moeder dit leest zal ze zeggen: “Told you so.” (Alleen maak ik er nu een hippere moeder van want in feite zegt ze dat niet op die specifieke hippe manier.) Door niet de continue drang te voelen en te voeden om het nieuws van de wereld te checken, komen er zeeën van tijd vrij. Niet iets dat ik nog niet wist, eigenlijk feitelijk, maar wel de eerste keer dat ik heel bewust met tijd om ging.

Op de terugweg analyseerde ik dan ook wat er door de vrijgekomen tijd anders dan anders verliep. Om maar enkele dingen te noemen:

  • ik las mijn vier tijdschriften uit in plaats van er eens door te bladeren;
  • ik las een boek;
  • ik spendeerde heel veel kwaliteitstijd met mijn gezin;
  • ik speelde uren in het zwembad met mijn kinderen;
  • ik keek samen met Axelle naar Disney-films;
  • ik maakte uitgebreide ontbijtjes terwijl ik tegelijkertijd de afwas van de avond voordien deed en de vaatwas leegde;
  • ik vond kookinspiratie en spendeerde meer tijd achter het kookfornuis dan dat ik normaal in een volledige maand doe (en bijgevolg ontdekte ik weer waarom ik koken zo tof vind);
  • ik sliep veel meer.

Nu kan je er vanuit gaan dat dit komt doordat ik op vakantie was en je dan sowieso meer tijd hebt voor bovengenoemde zaken. Deels is dat natuurlijk wel zo maar als ik eerlijk ben met mezelf moet ik gewoon toegeven dat ik mijn uren smartphone-gebruik betaal met kostbare tijd.

En nu?

Op de terugweg analyseerde ik niet alleen mijn digitale detox – week, ik zat gelijk ook terug online te wezen. Uit gewoonte en omdat ik het na een week ook wel fijn vond om online even rond te snuisteren. Maar op diezelfde terugweg dacht ik ook even aan het afsluiten van mijn account. De boel de boel te laten. Drastisch. Zo een vaart zal het allicht niet lopen. Het illustreert alleen dat die verplichte digitale detox mij bijzonder veel deugd deed en mijn ogen op een manier open trok.

Of ik met deze inzichten, die heel logisch zijn en al vaak beschreven werden door anderen, iets ga doen? Ik hoop het wel! Alleen ben ik nuchter genoeg om te beseffen dat gewoontes er sneller terug inkruipen dan een echte gedragsverandering door te voeren. Tijd zal het mij vertellen.

Ik schreef ooit al over dit onderwerp. Een blogbericht van jaren terug vind je hier.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

5 reacties

  1. tempting… het zou ons misschien allemaal eens goed doen. Maar ik merk toch dat bij de keuze van onze verblijven in de zomervakantie, alle huizen, appartementen, hotels etc ZONDER wifi automatisch geschrapt werden. Blijkbaar zijn we er niet klaar voor. En ook bij ons is reizen mogelijk omdat we als zelfstandigen ook tijdens de vakantie doorwerken. Alles heeft zijn voor – en nadelen. En werken als zelfstandige tijdens de vakanties hoort daar onvermijdelijk bij…

  2. Wij zijn van die soort die al bewust op zoek beginnen gaan naar internetloze plekjes… call us crazy, I know :D Maar zowel ikzelf, als onze 3 tieners/pubers scrollen maar al te graag doorheen alle soorten social media waardoor een mens soms meer op zo’n scherm zit te koekeloeren dan naar elkaar. Dus trekken wij met onze camper simpelweg richting plekken waar het Wifi signaal zo goed als onbestaand is en ik mijn mobiel netwerk gewoon afsluit (de kinderen hebben nog geen 4g in hun gsm-abonnement, dus da’s easy opgelost ;)), gaan we ‘back to basics’ en genieten we vollen bak van 24/7 èchte quality time met elkaar :)

  3. Ik merk dat je ondertussen alweer helemaal in het digitale zit, maar dat betekent ook dat je het gewoon graag doet. En eerlijk, ik volg je graag op instagram, dus voor mij hoeft het Detoxen niet ;-)