Voor de bevalling van Estelle heb ik heel vaak wakker gelegen uit schrik dat ons vierde kindje ook richting een huilbaby zou kunnen gaan. Céleste haar eerste maanden lieten toch diepe sporen na, zoveel is zeker. Dat het bij haar allemaal begon met verborgen reflux veroorzaakte op zijn beurt schrik voor reflux. 

Het idee van reflux gespaard te kunnen blijven na drie kinderen met verborgen reflux was misschien een beetje absurd. Het is nu éénmaal zo dat héél veel kinderen met dat probleem opgezadeld worden door moeder natuur. En toch was er een hele uitgesproken wens dat Estelle een baby’tje kon zijn, zonder al die typische babykwalen. 

Het feit dat Estelle de afgelopen maand bijzonder rustig was en me de eerste twee weken liet afvragen of het wel normaal was dat baby’s zoveel slapen, nam de schrik voor een huilbaby wel enigszins af. Al besef je natuurlijk wel dat het bij velen pas vaak wat later start. Maar toch, er is een duidelijk verschil tussen de start van het leven van Céleste en dat van Estelle. Achteraf gezien had ik de problemen bij Céleste al kunnen voorspellen vanaf haar eerste levensuur, maar goed dat is een ander verhaal. 

Langzaam aan merkte ik echter de afgelopen weken, dat er hier en daar toch typische kenmerken van reflux te bespeuren zijn bij Estelle. Het continu herkauwen, het overstrekken, de voorkeurshouding, de melkaanslag, het moeilijk hebben na het drinken, de neiging hebben tot veel drinken, de zotte boeren (waar ik soms echtwaar zelf van verschiet), … 

Bovendien, en dit is nieuw voor mij, geeft Estelle ook best vaak terug. Bij de andere drie kwam er nooit een druppel melk terug en ging het steeds om verborgen reflux. Maar je hoort me dus al afkomen he? Helaas is er ook bij Estelle terug sprake van reflux. Vooral de laatste twee dagen namen de klachten enorm toe en viel op hoe ze telkens na het drinken geen rust wist te vinden. 

 Maar laat ons zeggen dat dat niet echt een straf is. 

Uit goeie ervaringen met de osteopaat maakte ik bijgevolg voor haar dadelijk een afspraak. Want ook de voorkeurshouding nam de afgelopen dagen extreem toe. Deze middag kon ik er al terecht en kon ik tijdens het onderzoek met eigen ogen zien hoe lastig het voor haar is haar hoofdje naar rechts te draaien. 

Opnieuw een refluxverhaal dus. We kunnen hier alleen maar hopen dat we dat snel onder controle krijgen, hopelijk zonder medicatie. (Daarmee wachten we nog even af.) En verder hopen we vooral dat het geen onderdeel is van koemelkallergie, wat ook nog altijd een mogelijk is. Het is alvast een geruststelling dat de geïrriteerde huid in haar gezichtje verdwijnt nu ik een zalfje van Mustela gebruik en er enkele pukkeltjes zijn op haar gezicht. 

We wachten dus af, volgen het op en dragen haar ondertussen heel veel in de draagdoek. Maar laat ons zeggen dat dat niet echt een straf is. 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

6 reacties

  1. Hey, heel leuk om je eerlijke blog te volgen. Ga je het uittesten ivm de koemelk-allergie? Bij mijn zoontje hielp het om zelf alle melkproducten te vermijden toen ik borstvoeding gaf: reflux over en geen medicatie nodig. Veel succes! Ik wens jullie het allerbeste toe.

  2. Ai, weer reflux! Ik lees je blog al even omdat mijn nicht erover sprak: ‘die mama heeft al drie kindjes met reflux’. Onze oudste had reflux waar niks verborgen aan was: gulpen zure, brokkelige melk kwamen er terug. Kind krijste continue. Bij de tweede had ik veel schrik dat ik het niet opnieuw zou aankunnen, zo’n huilbaby. Die was de eerste twee weken heel zoet, maar toen begon het ook: hikken, slikken, herkauwen, overstrekken,… Hij had de verborgen variant. Ik heb een hele dag gehuild omdat ik het zo erg vond dat ook hij die marteling moest ondergaan, mijn zoete baby. Mijn kinderarts vertelde mij dat na de tweede week de kindjes opeens veel meer maagzuur aanmaken, waardoor het zich dikwijls pas na twee weken manifesteert. Op twee weken zat hij al aan de gaviscon en kort daarna aan de omeprazole en ingedikte sojamelk. Hij heeft er beduidend minder last van gehad omdat we het gegeven al kenden en er sneller bij waren. Jij hebt het al drie keer gedaan, een vierde keer komt ook wel goed! Al was het fijn geweest om eens een keertje een rustige ‘terrasjesbaby’ te hebben. Dat vond ik erg, dat ik nooit eens iets kon gaan drinken met iemand, want dan keek iedereen mij aan alsof ik mijn baby mishandelde, baby’s horen niet constant te krijsen natuurlijk. Courage! You can do it!

  3. Bij ons jongste van 3 was er ook sprake van reflux. Ik vertikte het om medicatie te geven en melk af te kolven en in te dikken met nutriton. Ik sta in nauw contact met iemand die aan kinesiologie doet… Zij stelde vast dat de jongste allergisch is aan eigeel. Ikzelf heb dat gelaten en alle klachten verdwenen. Ik wil je niet in een bepaalde richting duwen hoor, ik wil alleen maar laten weten wat onze ervaring is/was. Veel succes, ik hoop inderdaad dat de klachten minderen/verdwijnen door de osteopaat <3

  4. In combinatie met de uitslag dacht ik ook wel meteen aan kma. Kan nooit kwaad om je inname van zuivel al te minderen en te kijken of het iets uithaalt, denk ik?