Tijden geleden naaide ik tijdens een naaiweekend dit feestelijke kruippakje. Het was bedoeld als verjaardagsoutfit maar toen bleek het nog veel te ruim te zitten. Bovendien viel de hals erg ruim uit en had het nog was aanpassing nodig. Net voor kerstavond bracht ik dat taakje eindelijk in orde. Lostornen is zo mijn ding niet…
Lostornen is zo mijn ding niet…
De hals blijft erg ruim maar nog eens lostornen, dat zit er allicht niet meer in. Moet ik de volgende keer rekening mee houden. Verder voegde ik een strik toe die ik op het gevoel naaide. Vré moeilijk is dat dan ook niet hé! Het pakje sluit met kamsnaps en dat werkt perfect.
Foto’s nemen was niet zo evident. Baptiste is ondertussen een spring in het veld die niet langer dan vijf seconden kan stilzitten of stilstaan. Dat kan je zien aan zijn bezwete haartjes… Pas bij het bekijken van de foto’s viel mij op hoe lang die zijn geworden. Zijn eerste kappersbezoek zit er duidelijk aan te komen. Wederom een mijlpaal… En als u me niet gelooft van dat stilstaan, bekijk dan meer even de laatste foto.
Stof van WCollections bij De Stoffenkamer (Uitverkocht)
Hoe cute ziet hij er uit met zijn strikje?!?
En ja, dat van die beweging begrijp ik zooooooo goed… Das de reden dat er bij mij nauwelijks nog iets op de blog komt. Beide kinderen weigeren voorlopig stil te staan zodra ze een camera zien komen… Of ze staan stil maar met één duidelijke reden: zoveel mogelijk snoetjes trekken ?
Zaaaa-haaaa-lig!!!! Love love love!
Ik vroeg mij al af wanneer dat geweldige pakje ging verschijnen! Perfect voor de feestdagen!
toen was het nog veel te groot, maar kijk nu is hij er perfect in gegroeid :-)
Zooooo cute!
:) zalig hoe hard ze op elkaar lijken!
en strikjes rule! hihi
Wat een schattigaard! Heel mooi
Chapeau van je om het al eens los te tornen, daar heb ik het geduld niet voor ;-)
Hier ook een drukke, beweeglijke baby/peuter… Hij stapt nog niet zelfstandig, maar blijven stilzitten is al lang voorbij!