Eindelijk nog eens een typische Liesellove-post. Alhoewel, typisch? Daar waar deze blog ooit startte met enkel naai-gerelateerde inhoud is daar al lang geen sprake meer van. Nieuwe lezers weten dat misschien zelfs niet, dat mijn grote passie bij het naaien ligt. Want ik geef toe, dat naaien staat hier tegenwoordig op een bijzonder laag pitje. Niet omdat ik het naaien beu ben, integendeel. Wel omdat mijn agenda overvol zit en ik ’s avonds vaak de puf niet meer heb om effectief te starten met naaien. Wat ik jullie vandaag dan ook toon, dateert nog van het naaiweekend van begin Oktober. Sindsdien raakte ik mijn naaimachine zo goed als niet meer aan.
Ik weet, het is bijna schandalig. Er was ook geen enkele naai-date. Geen vriendinnen-afspraakjes. Zelfs geen Patroon Parade. ’t Is echter maar tijdelijk, die pauze van mij. Want het verlangen om terug zelf kleding te produceren is hoog. En hier en daar krijg ik af en toe een duwtje in de rug om dat proces te versnellen. Daar hoor je dus zeker nog van de komende weken.
Maar nu, terug naar dat naaisel dus. Een Feliz die ik al weken terug naaide. Het kwam er gewoon nog niet van om deftige foto’s te nemen. Dat winteruur en al, dat zijn echte spelbrekers op blog-vlak. Gisteren nam ik dus snel voor een Sinterklaasfeestje deze foto’s. Vijf minuten en 200 foto’s later, kon ik voldoende beelden uitkiezen zodat ik kan tonen hoe geweldig deze Feliz is. En ja, ze draagt nog steeds kniekousen ook al is het bijna december…
Axelle draagt de jurk echt heel vaak. Bovendien is het mijn lievelingsjurk van dit moment. Dat hij ook nog eens zelfgemaakt is, is alleen maar mooi meegenomen. Laten we daar terug meer werk van maken in de toekomst, al leggen we de lat niet al te hoog. Het is namelijk de bedoeling dat ik meer slaap, en dat blijft een hele uitdaging!
Maar bij deze, de Feliz dus…
Oh wat een super leuk jurkje, ik zou zo graag dat leren he! Kleding maken. Maar waar haal ik de tijd vandaan met een 6 maanden oude baby
Dat komt wel :-) is echt de moeite waard om te leren :-)
Nog steeds zo verliefd op dat stofje, jammer dat het mijne op is! En tijd voor een naai-date, al heb ik meer fut voor een zetel-date
Ik denk dat ik ook meer in to een zetel-date ben ;)-
Heel mooi! Ze straalt in haar jurk. En wat moet dat fijn zijn om zo’n souvenir uit Thailand tot leven te zien komen! Die tijd en energie om te naaien komt wel weer terug (maar dat weet jij als ervaringsdeskundige ook wel ;)…) Een gezin met baby is gewoon…druk…
Daar is die zalig zachte buurvrouwjurk! Ik heb ook nog een stapel ongeblogden van op naaiweekend. Hier is de naaitijd er wel maar ontbreekt de zin in blogposten. Ik zou dus eens een blogdate moeten hebben! ;)
We moeten dringend afspreken he. ☺️
Het is mooi!!! En jouw foto’s ook!
❤️???
om op te eten…. dat snoetje spreekt boekdelen
Knap!