Vandaag wilde ik eigenlijk een ander bericht delen. Maar het is niet afgewerkt geraakt. Deze middag viel ik letterlijk in panne. De ziektekiemen hebben ook mij overwonnen. Maar omdat er iets in die 40 dagen bloggen mij zo aansteekt, mij zo er elke dag voor laat gaan en ook elke dag weer laat nadenken, wil ik desondanks ook vandaag iets schrijven. Ik plande mijn post af te werken, ondanks de ziektekiemen, met je laatste beetje energie toch blijven gaan. Maar toen deelde zij dit op haar Facebook. Een video van Jay Shetty Everyone needs to hear this…

Neem even de tijd om naar deze video te kijken. Te luisteren. Na te denken.

Al meer dan een jaar ben ik thuis, om allerhande redenen. Vaak met zoveel twijfels en angsten. Maar wanneer ik dit zie, dan weet ik, het kan ook anders… Bedankt Lobke dat je deze video deelde! In een overprikkeling op social media, kunnen deze video’s toch echt nog een verschil maken. Dus, lieve lezers, deel dit verder… Want wie weet kijkt straks iemand uit je eigen kringen naar deze video met tranen in de ogen, wetende dat hij/zij goed bezig is. Of, helpt deze video om iemand uit de wurggreep van de maatschappij te halen, verder te laten nadenken over datgene waar hij/zij mee bezig is.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

10 reacties

  1. Mooie video.
    Ondanks dat wij wel werken en een huis te betalen hebben, leven we inderdaad nu. Morgen kan het allemaal voorbij zijn. Maar daarvoor zijn we wel eerst met de neus op de feiten gedrukt.

  2. ‘k voel me toch niet compleet aangesproken door de video. Het wordt voorgesteld alsof elke persoon zich ‘s ochtends uit bed moet slepen om met tegenzin te gaan werken en daar geen enkele voldoening uit haalt en geen energie uit krijgt. Dat onze werkbeleving dan nefast is voor onze vrije tijd.
    Is de wurggreep van de maatschappij niet een beetje dramatisch verwoord?

    Wat niet wil zeggen dat je niet je leven met passie zou mogen leven en daarin keuzes mag maken. Absoluut niet.
    We leven effectief nu. Maar zelfs dan streef ik niet ernaar om elke droom of wens NU te realiseren want dat is gewoon een illusie. ‘k probeer gewoon gelukkig te zijn met wat ik heb en factoren die me ongelukkig maken te vermijden. En sommige dromen zijn ook leuk om te koesteren voor later, zolang je ze niet uit het oog verliest en de kansen grijpt wanneer ze zich voortdoen.

    1. Ik vind dat je de video wel moet kaderen ;) natuurlijk zijn er veel mensen die zich niet uit bed slepen. Je kan niet elke droom dadelijk werkelijk maken. Maar ik vind dat er een bron van waarheid in zit. En dramatisch? Er moet toch een reden zijn waarom bij ons de burn-out/depressie cijfers zo hoog zijn…

      1. nee da’s waar

        Dus als ik me persoonlijk niet echt aangesproken voel is dat een goed teken dat ik nog niet op een burn-out afsteven, zal ik dan denken. oef ;)

  3. Ik heb de video gedeeld! Wel met deze bedenking erbij: Heel inspirerend… Ik denk vaak na over dit thema, ben zoekende naar hoe ik wat meer kan ‘uitbreken’..Maar ik denk ook dat het belangrijk is om plezier te zoeken in het ‘gewone leven’, te genieten van de kleine dingen des levens.. zodat je niet teleurgesteld hoeft te zijn met het dagdagelijkse..(de routine van gaan werken, zorgen voor, huishouden, enzovoort..). Dat is namelijk ook een heel krachtige houding (denk ik). Zoals steeds ligt de waarheid ergens in het midden volgens mij: je niet laten opsluiten in een 9-to-5 kooi waarbij je jezelf achterna loopt (“druk druk druk”) maar ook vrede vinden in de alledaagsheid van het leven..

    1. Ik interpreteer deze video ook wel niet als dat je niet gepassioneerd kan zijn binnen het alledaagse leven. Voor mij gaat deze echt over bewust bezig zijn met wat je doet. Dat hoeven niet perse de grootste projecten en dromen zijn natuurlijk.