Velen vragen mij, naar aanleiding van het boek, of ik altijd al zo een fervente reiziger was. Ik vond op uitstap gaan altijd al plezant, mijn ouders namen ons met regelmaat mee, maar de echte reiskriebels ontstonden pas toen ik naar het buitenland trok voor een stage ergotherapie. Drie maanden leefde en werkte ik in Thailand. Het is daar dat ik ontdekte dat ik de wereld wil zien. Het is daar dat ik mijn hart verloor.

Omdat mijn hart zo verkocht is aan dat land, ging ik er na mijn stage verschillende keren opnieuw terug naar toe. Ik had mijn tijd kunnen benutten om andere landen te ontdekken, maar het moest. Pure aantrekkingskracht. Soms dacht ik wel eens: “Ga ik daar geen spijt van krijgen want als ik later kinderen heb, kan ik misschien lang de wereld niet zien?” Maar net omdat het land me zo vertrouwd was, beslisten Stefaan en ik vrij snel na de geboorte van Axelle om onze eerste grote reis als gezin naar Thailand te plannen.

Wil je dus zelf graag toch de wereld blijven zien eens je kinderen hebt? Overweeg dan om richting Thailand te trekken. Er is een massa aan cultuur, het land is wel wat toeristen gewoon waardoor het heel gemakkelijk reizen is en de natuur is er prachtig. Niet alleen zandstranden maar ook jungle. Prachtige zee, palmbomen en tegelijkertijd olifanten zien. Versteld staan van de prachtige tempels die je overal in het land kan vinden. Allemaal mogelijk in Thailand. En misschien wist je dit al maar het eten is er overheerlijk. Alleen al daarom moet je er een keertje geweest zijn. (Ook Axelle smulde vaak gretig mee van al het lekkers die je aan de eetkraampjes kan kopen.)

Axelle zette er trouwens haar eerste stapjes op tempelgrond. Ergens eentje in Bangkok. Ik zal dat moment echt nooit vergeten! Thailand is trouwens super kindvriendelijk. Je wordt er als gezin met open armen ontvangen. Op restaurant met een huilend kind is voor hen geen reden om je buiten te kijken. Ze ontfermen zich met plezier over je kleintje zodat jij kan eten. Of ze komen lekkers toestoppen.

Samen vlogen Stefaan en ik (en later met Axelle) telkens richting Thailand met Qatar Airways. Het is niet voor niets één van de beste luchtvaartmaatschappijen ter wereld. De service die je als gezin aangeboden krijgt is geweldig. Voor de allerkleinsten voorzien ze een basenet (= een babybedje), een knuffeltje en niet onbelangrijk: je mag instappen voor de grote massa zodat je jezelf en je gezin in alle rust kan installeren. Bij vertraging doen ze er trouwens alles aan zodat je je aansluiting niet mist.

Meer info over Thailand en wat je er beter niet doet vind je in deze blogpost.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

8 reacties

  1. Hey Lieselot!
    Een vriendin van mij raadde je blog aan omdat we binnenkort naar Vietnam vertrekken met ons zoontje. Ik heb wat rond gekeken op je site en al veel goede tips opgedaan. Een paar praktische zaken blijven me wel bezighouden (jammer dat je nog niet blogje tijdens je reis naar Thailand;). Ik hoop dat jouw ervaring me helpen :)

    Ons zoontje van 8 maand gaat om half 8 steeds slapen, maar wat doe je als je je kindje in bed hebt gestopt? Of hebben jullie steeds hotel/airbnb gezocht waar je kamer een terrasje/restaurant had, zodat je een babyfoon kan gebruiken?
    En wat met de dutjes overdag? Sliep jullie kindje in de babycarrier/babyrugzak of hoe regelde jullie dat?

    Ik kom er maar niet uit hoe we dit moeten doen.

    Hopelijk heb je een paar tips voor ons ;)

    Groetjes,
    Julie

  2. Hoi,
    Allereerst, wat heb jij een fantastische blog! Ik heb er al heel veel van opgestoken.
    Ik heb wat dezelfde vragen en bedenkingen als Julie over de dutjes van een baby van 8 maanden en zo. Dus hopelijk komt dat blogje er :).

    Groetjes