Misschien las je enkele dagen terug wel mijn blog waarin ik vertelde over hoe het langer niet gaat. Gewoon blijven doorgaan zonder nog goed en wel te weten waar ik zelf voor wil staan. Misschien zelfs niet meer wetende wie ik überhaupt ben. Dat gevoel van op zijn is er al een tijdje en tijdens het schrijven van die blogpost, leek het ergste achter de rug te zijn. Dat is nog steeds zo maar ondertussen besef ik meer dan ooit dat dicht bij jezelf blijven en balans vinden, alleen kan als je goed voor jezelf zorgt. En daar wringt het schoentje bij mij. Ik doe veel, héél veel, maar de afgelopen jaren zat zelfzorg er eigenlijk niet bij.

Zelfzorg, wat is dat?

Volgens Wikipedia betekent zelfzorg het volgende…

Zelfzorg is een term uit de verpleegkunde die de mate aangeeft waarin een patiënt voor zichzelf kan zorgen. Zelfzorg wordt wel omschreven als “alle zorg die een persoon besteedt aan het opheffen van eigen noden en het voldoen aan eigen behoeften”.

Voldoen aan eigen behoeften, betekent dit dan voldoende me-time inlassen? Moet je dan een hobby hebben? Moet je veel met vriendinnen afspreken? Of gaat het veel dieper dan dat en moet je denken aan basisbehoeften zoals voeding, slaap & water? Oftewel: over welke behoeften gaat dat eigenlijk? Want als je niet meer goed naar jezelf luisterde, hoe weet je dan eigenlijk wat je nodig hebt? Juist ja, dat weet je niet.

Wat kan er beter?

Ik zou zeker een lange lijst kunnen maken wat betreft zelfzorg beter kan. Maar dan is opnieuw de vraag of dat echt vanuit mijn eigen behoeftes komt. Of voeg ik die gewoon toe aan een lijst omdat ze trekking zijn in de maatschappij? Een vraag waar ik zeker bij stil moet staan. Ik laat me te vaak leiden door de ander, door de maatschappij. En hoewel het lijkt alsof ik zwaar mijn goesting doe, blijkt dat toch veel minder waar te zijn dan ook ik aanvankelijk dacht.

Wat betreft zelfzorg, waar ik dringend werk van moet maken, koos ik daarom een aantal essentiële elementen uit. Een zelfzorg 2.0 waarbij ik mijzelf en vooral mijn lichaam voorop zet. Want wil ik dicht bij mijzelf blijven en mijn buikgevoel volgen, dan is een lichaam in balans een behoorlijke noodzaak. Want zo sliep ik de afgelopen jaren systematisch te weinig. Bleek sporten een niet zo constante in mijn leven te zijn. Dronk ik amper water. En daar kon ik ook het gebrek van voeden aan toevoegen.

Dat laatste klinkt misschien een beetje bizar want ik kwam de afgelopen 2 jaar 10 kg bij. Alleen niet door de juiste producten te eten, integendeel. Ik investeerde steeds minder in eten kopen en bereiden. Voor de kinderen losten we dat op maar daardoor viel de externe druk weg. Bijgevolg eet ik op schooldagen nog amper groenten en fruit en is het serieus zoeken naar een volwaardige maaltijd. Het klinkt zo iets eenvoudig maar voor mij gaat het om het mezelf waard vinden om voor te zorgen. Stap voor stap probeer ik daar nu verandering in te brengen. Dat gaat niet van vandaag op morgen, helaas. (En ja, ik me schaam me hier echt wel een beetje voor.)

Ook slaap is zo een dingetje en dat is eigelijk behoorlijk absurd. Want door mijn ziekte en bijbehorende behandeling heb ik best veel slaap nodig. Alleen wil ik daar vaak niet aan toegeven en blijf ik maar doorgaan. Met alle gevolgen van dien. Ik probeer nu te streven naar elke nacht 7 a 8 uren slaap en sinds kort lijkt me dat eindelijk te lukken. Nu nog volhouden.

En dan is er nog dat bewegen. Ik voel aan alles dat wanneer ik mijn lichaam voldoende beweging geef, ik me zoveel beter voel. En toch lukte het mij in de afgelopen jaren niet dit systematisch vol te houden. Ondertussen probeer ik wel dagelijks te wandelen, een waar geluksmomentje. Daarnaast wil ik mijn conditie terug meer op peil krijgen in functie van mijn surf-liefde. Algemene conditie via mijn toertjes lopen (+ de loopband thuis voor donkere en koude dagen) en verder is het misschien ook tijd om mijn fitness-carrière terug nieuw leven in te blazen. Voldoende fitness in Gent en zelfs meerdere opties dicht bij mijn deur.

Fitness Gent

Mild zijn voor mezelf

De belangrijkste opdracht in functie van de haalbaarheid van mijn zelfzorg 2.0? Mild zijn voor mezelf en hoewel dat super eenvoudig klinkt blijkt dat nu al meer dan 20 jaar een verschrikkelijk moeilijke opgave te zijn. Gelukkig hoef ik dit niet alleen te doen en geloof ik meer dan ooit dat er eindelijk een fundamentele verandering kan komen. Stapje voor stapje, zonder grootste doelen. In een zoektocht naar leren luisteren naar mezelf kan deze echt wel tellen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

6 reacties

  1. Wauw !! Chapeau …
    Wat een grote eerste stap heb je al gezet door dit op papier (in een blog) te zetten. Knap van je!
    Ik wens je veel succes bij je zelfzorg!
    Dankjewel voor het delen van je blog… Ik ga ook een werkpuntje maken van mijn zelfzorg.

  2. Wat moedig zeg dat je dit hier zo open neerpent. Ik snap je trouwens helemaal en het is een thema waar ik zelf heel hard met worstel en aan aan het werken ben. Dus ik ben heel benieuwd naar jouw vervolg (en hoop stiekem dat je er ook over blijft bloggen :-))