Met veel lawaai maakte jij je intrede. We konden echt niet om heen. Integendeel, we telden zelfs af tot jij er zou zijn. Nu je er bent is het tijd om even stilstaan te staan bij je toekomst. Want, liefste 2018, het moet een speciaal jaar worden. Eentje om te onthouden, ook al wordt er deze keer geen baby geboren. Daar had 2017 een streepje op je voor want 2017 bracht ons Céleste. Veel moest hij dus niet doen om er een onvergetelijk jaar van te maken. Maar nu is het je eigenste beurt 2018.
De afgelopen jaren kwam ik steeds aanzetten met een hele waslijst aan voornemens. Maar laten we eerlijk zijn, na drie weken ben je de helft daarvan al vergeten. Niet veel later weet je zelf helemaal niks meer van hen allemaal. Dus 2018, jij moet anders worden. Ik verwacht niet veel van je hé?!?
De afgelopen jaren waren woelig, soms te woelig.
De afgelopen jaren waren woelig, soms te woelig. De laatste weken draag ik daar enigszins de gevolgen van. Het slaapgebrek, het eindeloos tobben, met duizend-én-één dingen bezig zijn… het veroorzaakte een mentale onrust, die ook alle oude potjes van vroeger weer open trok. Ongepland en ongewild. Je zal dus samen met mij dit jaar terug op zoek moeten gaan naar de mentale rust en me daarin kracht geven. Ik hoop dat je dat wil doen, liefste 2018.
Gelukkig heb ik ook veel goeie vrienden die met raad en daad bijstaan. Die me beter kennen dan jij, 2018, en ook al weten dat er achter die grote mond een heel klein hartje schuil gaat. Je zal dus een grote hulp aan hen hebben wanneer ik voor de tigste keer dit jaar ‘flip’ en je me tot rust moet brengen. Want 2018, ik wil veel van het leven. En het liefst van al wil ik alles in één keer en perfect kunnen kunnen. Je snapt dus al zeker waarom ik af en toe eens ‘flip’.
Rust vinden en genieten van het leven, dat is wat ik dit jaar voorop wil zetten.
In 2018 hoop ik dan ook een soort van rust te kunnen vinden en verder te kunnen uitdokteren wat ik de komende jaren nog wil doen. Er bestaat geen twijfel over dat daarin het moeder zijn uitermate belangrijk is. Ik hoop dan ook dat ik in dit jaar het evenwicht zal vinden tussen gezin en al de rest wat een mens in zijn leven wil/moet doen. Het wordt geen makkelijke opdracht maar als ik daarin slaag zou ik al héél content zijn.
Dus liefste 2018, geen grootste voornemens dit jaar. Rust vinden en genieten van het leven, dat is wat ik dit jaar voorop wil zetten. Natuurlijk heb ik veel plannen en wil ik heel wat doen. Maar laat liefde, familie en vriendschap datgene zijn wat altijd op nummer één moet en zal komen. Kunnen we dat afspreken?
We maken er iets mooi van, jij en ik!
Liefs,
Lies
Helemaal akkoord!
Herkenbaar, ik ben ook heel onrustig en wil alles tegelijk. Ik hoop dat 2018 je die rust zal brengen.
Dank je
‘k denk dat ouder worden ook gewoon meer rust geeft, meer relativering. Enfin, bij mij toch. En 2018 zal ook wel een beetje meer ouder worden brengen of je het nu wil of niet….jonkie ;)
Dat is wel zo maar tegelijkertijd is er toch nog altijd iets in mij dat soms eens uitbarst ;-) maar allicht ook dit jaar weer een stapje dichter bij die rust ;-)
Heel herkenbaar! Ik wens je een rustig 2018 met tal van mooie momenten, warmte en veel liefde!
Ouder worden brengt inderdaad rust op velerlei gebied. Je gaat meer relativeren. Nadenken over wat echt belangrijk is in dit korte leven. Je doelen veranderen. Jezelf bewijzen hoeft niet meer zo dringend. Bekend worden ook niet. Maar de onrust over kinderen en kleinkinderen is iets waar je moeilijker vanaf geraakt. Loslaten…het is een kunst.