Ik heb er nooit bij stil gestaan, de laatste jaren. Door vooral vaak zwanger te zijn en met regelmaat dus thuis te zijn, was ik tijdens de vakantieperiodes eigenlijk ook bijna altijd thuis. Deze keer is het anders. Deze vakantie was ik echter aan het werk op mijn stageplaats. Een hele leuke plaats trouwens. Ik had nooit gedacht dat ik de vakantie met mijn kindjes zoveel ging missen. Een keertje overslaan, dacht ik…
Misschien is het omdat iedereen op social media leuke activiteiten post. De ene knutselt mooie Valentijn-cadeautjes, de ander doet een toffe uitstap. En nog een ander doet van zegelhangen samen met de kindjes voor Netflix. In elk geval voel ik een steek van jaloezie.
De kindjes zijn bij de grootouders geweest, wat maakt dat mijn laatste stageweek behoorlijk relax verliep. ‘s Morgens niet rushen naar school en/of de opvang. Niet piekeren over de koelkast die al dan niet is aangevuld. Het heeft zeker zo zijn voordelen. Maar toch voelde deze week een beetje leeg aan. Herkenbaar?
Omdat ook de weekends veel te snel voorbij zijn, was ik er nog niet in geslaagd iets leuks te maken voor Valentijn. Dat klinkt misschien een beetje stom maar ik vind dat nu éénmaal geweldig. Samen met de kindjes iets tofs doen, gewoon om de liefde te vieren. Dat zat er niet echt in. De laatste weken waren rushen, want fulltime werken en een papa die niet mee in het opvangsysteem zit, dat is echt niet evident.
Een hele dag in pyjama rondhangen, genieten van die eerste zon (ook al is het nog ijskoud), samen wilde plannen bedenken, … het zat er echt allemaal niet in, deze vakantie. Ik vind dat jammer, werkelijk waar. Het is geen #fomo maar gewoon een klein gemis. Quality time met mijn gezin. Misschien is het ook wel omdat de laatste weken er enkel weekends waren en het in de week van een rush naar hier en een rush naar daar was. Ik zei precies al veel rushen hé in dit verhaal?
Ik leerde er alvast uit dat te weinig tijd met mijn gezin me eigenlijk ongelukkig maakt. Ik sta echt wel graag aan die schoolpoort, niet elke dag, maar toch met regelmaat. Elke dag bij mij zijn hoeft ook niet, maar een beetje tijd en ruimte hebben om samen dingen te doen… ja, geweldig! Ik mis dus deze vakantie en kan niet wachten tot we effectief 7 weken samen zijn. Binnen vier weken en één dag is het al zover…
En deze avond ga ik gewoon ook echt terug in verlof, want het zit erop. Tijd om wilde plannen tot leven te laten komen…
Hoe pakken jullie de vakantie aan? Herkennen jullie mijn gevoel of overbruggen jullie vakanties makkelijk?
Wij kiezen er zeer bewust voor om geen verlof te proberen nemen in de schoolvakanties. Zo hebben we budgettair wat meer ruimte om (tijdens de schoolperiode dus) wat verder of vaker op vakantie te gaan met de kinderen.
Dus ik werkte ook de hele week en heb daar in feite niet echt bij stilgestaan. Die tijd die ik nu niet met hen had, heb ik gewoon op een ander moment. Mathematisch is het toch hetzelfde: x verlofdagen blijft x verlofdagen. Mijn jongste ging gewoon naar de crèche zoals altijd en mijn kleuter ging naar de opvang waar hij op woensdagnamiddag ook is. Heel erg anders was ons ritme dan ook niet.
Je moet maar denken aan die 7 fantastische weken quality time die jullie binnenkort gaan samen hebben. Wow zeg, luxe!
Soms vind ik de vakantie zelfs NOG heftiger ;-) Misschien omdat mijn twee jongens vrij hevig zijn, dat kan wel. OF misschien omdat ik juf ben en omdat ik dan in de vakantie wéér vollenbak met kids bezig ben. Mijn eigen kids weliswaar, maar je begrijpt me wel hopelijk. Maar mijn man staat in shiften en dan sta ik er vaak alleen voor. Ik vind dat best moeilijk hahaha. Ik probeer wel leuke dingen te plannen en dat is best fijn. Ook die rush ‘s morgens die je niet hebt.
Weet niet echt wat ik van je relaas moet denken of me erbij moet voelen. Je bent jaloers omdat je deze ene vakantieperiode hebt moeten missen en je al die blogs vol leuks ziet passeren. Een mens zou een vertekend wereldbeeld krijgen op basis van de inhoud van blogs en instagram. Alsof iedereen elke woensdagnamiddag en vakanties thuis kan doorbrengen met kroost vol leuke uitstapjes en knutselresultaten. Gewoon genieten van de enkele uurtjes ‘s avonds en de weekends is nu eenmaal wat de praktijk voor de meeste gezinnen in petto heeft. Teveel stilstaan bij wat we niet hebben deprimeert toch alleen maar en jaloezie vreet teveel aan een mens
Dit is echt enkel mijn persoonlijk gevoel he… niet een veralgemening naar dat iedereen zich zo moet voelen, ik weet heel goed dat niet iedereen altijd verlof kan nemen… dit was echter voor mij de eerste vakantie in al die jaren dat ik geen enkele dag bij hen was, dat ik daar dus last van ondervond heeft niks te maken met blogs en instagram… En een jaloezie die aan me zou vreten is toch misschien wat te uitgedrukt…
Voor mij deels herkenbaar. Ik heb het vooral moeilijk wanneer ik een lange periode bij hen ben geweest (bijvoorbeeld na een vakantie) en dan opnieuw moet gaan werken. Maar ik ben het eigenlijk erg gewoon dat ik niet elke vakantiedag bij hen ben. Voor mij telt de kwaliteit ook meer dan de kwantiteit denk ik. Ik geniet er enorm van om hen terug te zien na een hele dag werken, samen te eten en dan een boekje te lezen in de zetel. Overdag mis ik ze eigenlijk zelden. Ik ben dan in mijn flow van het werken en ik weet dat ze ondertussen de tijd van hun leven hebben, wanneer ze in de opvang zitten of bij de grootouders. Moest ik weten dat ze ons missen op dat moment, dan zou ik het er wel moeilijk mee hebben.
Vakanties overbruggen zijn inderdaad een groot gepuzzel, maar voor onze gemoedsrust beginnen we daar altijd vrij vroeg mee. De grote vakantie boksen we bijvoorbeeld al voor een heel groot stuk ineen in januari. Die 9 weken verdelen we dan onder een aantal weken waarop we thuis zijn (wel maar 1 week allemaal samen), kampen, speelplein, snipperdagen bij de grootouders of vrienden. We proberen toch een gevarieerde vakantie aan te bieden ook al zijn we daarvan maar de helft bij hen. En tot nu toe is dat elk jaar wel gelukt!
Ik ben natuurlijk in de afgelopen jaren ook niet elke vakantiedag bij hen geweest, maar er was altijd wel ergens ruimte. Het was voor mij nu de eerste keer dat er geen enkele vrije dag was en dat miste ik duidelijk heel erg. Zo af en toe een paar extra dagen quality time kunnen gewoon deugd doen hé :-)
Je bent niet de enige… ook al ben ik dan huisvrouw. De kindjes waren deze week bij onze ex-en en het beetje tijd dat we samen hadden werd gespendeerd aan zoveel mogelijk snot opkuisen (ook bij mezelf). Ik deel dus jouw kleine steekjes van jaloezie bij het zien van al die leuke dingen die iedereen lijkt te doen :*
Ik kan me voorstellen dat het niet altijd evident is als je je kindjes een week moet missen. En dat vakantieperiodes dan allicht nog erger zijn… Maar kijk, je kijkt uit naar een nieuwe week met hen dus geniet daar maar van!!! X
Heel herkenbaar!! Ik ben 2jaar bewust thuis geweest en ben nu sinds eind december terug full time aan het werk. Nieuwe job, nieuwe functie, nieuwe plaats,… veel te leren dus en lange dagen. Ik zie mijn kindjes nog amper heb ik het gevoel en als ik ze zie, is het in een rush. Ik was reuzeblij dat voor deze vakantie al een skiverlof vastlag van voor ik ging werken zodat ik deze week terug een beetje tijd had met mijn kindjes. In de paasvakantie gaat dat niet zo zijn en ik ga me gegarandeerd voelen zoals jij nu. Zo raar, want vroeger (voor mijn 2 jaar thuis) werkte ik ook fulltime en had ik hier veel linder last van. Maar nu weet ik wat ik mis zeker?
Ja, dat, exact! Door lang thuis te zijn krijg je toch een andere kijk op zaken he… evenwicht vinden tussen al onze rollen, best moeilijk he…
Hehe niet herkenbaar. Wij hebben elk 32 verlofdagen en plannen die binnen de schoolvakanties (liefst samen) maar dan blijft er uiteraard nog heel veel schoolvakantie over tijdens dewelke wij gewoon moeten werken. Enerzijds denk ik: wat een luxe beschrijf jij daar, zoveel thuis geweest tijdens schoolvakanties. Voor veel mensen is dat onhaalbaar en iets om jaloers op te zijn. Maar anderzijds: ik zou gek worden moest ik elke schoolvakantie constant met de kinderen moeten doorbrengen. Ik ben daar eerlijk in: dat is aan mij niet besteed. Ik geniet erg van vrije tijd die wij samen doorbrengen maar trop is teveel voor mij ?
Ik ben zeker wel niet elke dag van de vakanties thuis geweest ;) maar er ging wel geen enkele voorbij dat ik er niet was. En sinds 30 nov 2016 ben ik er wel altijd. Ik geniet daar erg van :)
kan daar verlopig nog niet over meespreken, ziet er allesinds niet gemakkelijk uit om alles te regelen enz tot in de puntjes. chapoo voor jou